Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2012

Σσσσσσσσσσσσςςςςςςςςς!

Μιλώ ψιθυριστά… Κρατάτε μυστικό; Τα όνειρα του καθενός μας «κοιμούνται» τριγύρω μας. Μοιάζουν σαν εκείνες τις μικρές φουσκάλες που φυσούσαμε παλιά από ένα παιδικό παιχνίδι και σκορπούσαν τριγύρω μας ως κάτι μαγικό κ ονειροπόλο. Είχατε τέτοιο παιχνίδι; Θυμάστε με τι μανία και χαρά κυνηγούσατε τις φουσκάλες που πριν λίγο είχατε οι ίδιοι σκορπίσει; Άλλες πιο μεγάλες, άλλες πιο μικρές, μα όλες όμορφες, μοναδικές! Σα μαγική μοιάζει η εικόνα ενός παιδιού στη μέση να φυσά το παιχνίδι και φούσκες πολλές τριγύρω του να «αρμενίζουν» ψηλά περήφανες στον ουρανό. Άλλες θα σπάσουν, άλλες θα πέσουν κι άλλες θα ανυψωθούν στον ουρανό και θα χαθούν από το ανθρώπινο μάτι. Κάπως έτσι μοιάζουν και τα όνειρα που κάνει κάθε ανθρώπινο μυαλό. Το μυαλό γεννά φουσκάλες, πλαισιώνουν τη καρδιά του ανθρώπου και η καρδιά ευφραίνετε κλείνοντας τα ανθρώπινα μάτια για μια βουτιά στο όνειρο. Κάθε όνειρο, κοινώς βαθιά επιθυμία «κλειδωμένη» σε κάθε φουσκάλα να «αναπαύεται». Ναι τα όνειρα «κοιμούνται»! Ταξιδεύουν τριγύρω

ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΚΙ ΑΠ’ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.

            Σκληρή φράση, σκληρή φάση!             Κι ποιός δε το έχει αισθανθεί. Και ποιός δε το έχει προφέρει καποια στιγμή για τον εαυτό του μα και για κάποιον ή για κάποιους από τους συνανθρώπους του.             Τι να είναι άραγε αυτό που ονομάζουμε πιο κάτω κι απ’ το τίποτα;             Το πιο κάτω κι απ’ το τίποτα είναι αυτό που συνηθίζουμε να το προφέρουμε στις άσχημες καταστάσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας.             Είναι αυτό που λέμε κάθε φορά που πληγωνόμαστε, που υποφέρουμε, που πονάμε που τα πράγματα δεν ήρθαν όπως ελπίζαμε ή όπως πιστεύαμε πως θα έπρεπε να γίνουν. Είναι αυτά που δεν έγιναν ενώ θέλαμε πολύ να γίνουν. Είναι αυτά που στην ουσία δε καταφέραμε ή δε μας αφήσαν να κάνουμε. Κοινώς είναι αυτά που οι άνθρωποι θέλαμε να πραγματοποιηθούν αλλά όχι μόνο δε πραγματοποιήθηκαν αλλά έγιναν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που θα μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί.             Και ξέρετε τι γίνετε συνήθως στις ανωτέρω περιπτώσεις;             Δε ξέρετε;     

ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΚ

             Καλημέρα στη μπλοκογειτονιά μου και καλή εβδομάδα να έχουμε.             28 Μαΐου σήμερα.  Κοντεύει να μας αποχαιρετήσει κι αυτός. Να φύγει και να μη ξανάρθει τώρα άμεσα εννοώ. Σε ένα χρόνο καλώς να έρθει ξανά.             Τώρα θα μου πείτε ο Ιούνιος θα είναι καλός; Νέες εκλογές, νέα μετρά, νέοι φόροι, εφορία, κτλ κτλ κτλ. Νέα προβλήματα γενικώς!             Περί εκλογών και τα λοιπά θα τα πούμε άλλη φορά σε άλλη σχετική ανάρτηση όταν πλησιάζει ο καιρός τους, για σήμερα θέλω να σας πω δυο λογάκια που έγιναν μέσα στο διήμερο που πέρασε.             Λοιπόν έχουμε και λέμε.  Το σκ στο χωριό ηταν πολύ καλό και γρήγορο, όπως τα περισσότερα σκ μου.             Αυτό το σκ όμως ηταν λίγο πιο ιδιαίτερο από τα υπόλοιπα αφού εκεί κοντά που μένω είχαμε τον εορτασμό του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου. Δε νομίζω πως χρειάζεται να σας πω περισσότερα για τη φήμη του μιας και που είναι ξακουστός σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο.             Κόσμος! Όπως καταλαβαίνετε πολύς κόσμος και μάλ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΚ!

     Σήμερα δε θα γράψω πολλά, όχι γιατί δε μου 'ρχονται, απλώς δεν έχω χρόνο! Θα πάω στο χωριό μου για ΣΚ! Θα φορτώσω τις μπαταρίες μου και θα επιστρέψω δριμύτερη!       Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους ευχομαι!!!!

ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

        Το παρακάτω κείμενο θέλω να το αφιερώσω σε μία πολύ καλή μου φίλη που αγαπά πολύ το ποδήλατο και αυτή της η αγάπη με ώθησε στο να το εμπνευστώ!       Αφιερωμένο σε σένα barbie μου! Εύχομαι να σου αρέσει πολύ! :)           Τι σας έρχεται στο μυαλό ακούγοντας να ηχεί στα αυτιά σας η λέξη ποδήλατο;             Φτηνό μεταφορικό μέσο;             Άθληση;             Γύρος του κόσμου;             Χόμπι;             Ψυχαγωγία;             Παιδιά;             Αγώνες;             Όργανο γυμναστικής;             Τι είδους σκέψη μπορεί να φέρνει στο μυαλό των ανθρώπων η λέξη ποδήλατο ή η απλή εικόνα ενός ποδηλάτου;             Τελικά τι μπορεί να είναι ένα ποδήλατο;             Εντάξει όλοι ξέρουμε τι είναι το ποδήλατο αλλά θέλοντας να το μεταφράσουμε με λίγα λόγια δε μπορούμε να πούμε πως το ποδήλατο είναι ένα «εργαλείο» που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για διάφορους λόγους; Κυρίως για λογούς άθλησης μα και λόγους ψυχαγωγίας;             Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα κοινά μπορεί να έχει ένα ποδ

ΠΡΟΣΟΧΗ... ΕΥΘΡΑΣΤΟ!!!

            Προσοχή εύθραυστο. Η ένδειξη που συνοδεύουμε τα αντικείμενα που είναι πιθανό να σπάσουν κατά τη μεταφορά τους.             Εύθραυστο, κάτι που σπάει εύκολα.             Εύθραυστος/εύθραυστη, κάποιος/καποια που πληγώνεται εύκολα.             Τα αντικείμενα πάντα τα συνοδεύουμε με την προαναφερόμενη ένδειξη, τους εαυτούς μας όμως γιατί τους αφήνουμε εκτεθειμένους περιμένοντας από τους άλλους να κάνουν αυτό που δε κάναμε εμείς; Το αυτονόητο δηλαδή. Να μας προσέξουν;!             Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.             Είσαι κάπου, έστω σε ένα γραφείο και πρέπει επειγόντως να στείλεις σε κάποιον πελάτη κάποιο προϊόν που σου παρήγγειλε, το οποίο έτυχε να είναι εύθραυστο μιας και που η επιχείρησή σου παράγει μόνο εύθραυστα προϊόντα.  Τι κάνεις;  Βρίσκεις το προϊόν, βρίσκεις τη κατάλληλη κούτα σε μέγεθος, βάζεις μέσα και τριγύρω στις γωνίες της αφρολέξ για να είσαι σίγουρος ότι κατά τη μεταφορά του προϊόντος δε θα γίνει κάποιο «μικροατύχημα», τοποθετείς προσεκτικά το

O ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

            Μεγάλο προσόν να είσαι αχάριστος τη σήμερον ημέρα.             Ω ναι καλά διαβάσατε, μεγάλο προσόν.             Ποιός το περίμενε να ερχόταν η στιγμή που ο/η αχάριστος/αχάριστη ή αν θέλετε η αχαριστία γενικώς θα θεωρείτε προσόν και μάλιστα μεγάλο, ίσως και το μεγαλύτερο.             Και μη που πείτε πως τη σημερινή εποχή δεν είναι προσόν το να είσαι αχάριστος γιατί θα διαφωνήσω μαζί σας.             Εγώ αυτό βλέπω, αυτό παρατηρώ να συμβαίνει καθημερινά τριγύρω μου. Βλέπω τους αχάριστους ανθρώπους να επιβιώνουν και να αναδύονται στη κοινωνία μας διαρκώς, τη στιγμή που οι ευγνώμων άνθρωποι βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην αφάνεια και στη θλίψη.             Προσωπικές σχέσεις, φιλικές σχέσεις, οικογενειακές σχέσεις, σχέσεις απλής συνεργασίας μα και επαγγελματικές σχέσεις τείνουν να «πλημμυρίζουν» από το συναίσθημα της αχαριστίας, το οποίο αντί να ελαττώνεται έχει αρχίσει να αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς, τόσο γοργούς που νομίζω πως σε λίγα χρόνια κανένας δε θα ντρέπεται

ΚΑΛΟ ΒΡΟΧΕΡΟ (?) ΣΚ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

            E πιτέλους έφτασε και το πολυπόθητο ΣΚ της εβδομάδας. Όλα τα ΣΚ για μένα είναι πολυπόθητα αλλά πιο πολύ αδυναμία έχω στη Κυριακή, είναι η μόνη μέρα που είναι ουσιαστικά όλη δική μου.             Φθινοπωρινό συνεχίζει να είναι το κλίμα και σήμερα στη περιοχή μου αλλά άκουσα πως από σήμερα το απόγευμα θα ξεκινήσει να φτιάχνει μέχρι την επόμενη Τέταρτη όπου θα ξαναχαλάσει πάλι. Αλήθεια – ψέμα δε ξέρω. Αναμένουμε για το αποτέλεσμα λοιπόν.             Ομολογώ πως αυτός ο μήνας έχει αρχίσει να με κουράζει πολύ και όχι δεν οφείλετε στο κακό του το καιρό που σημειωτέο κράτησε λίγο και καταβάθος μου άρεσε. Θυμάμαι με πόση χαρά ξεκίνησε αυτός ο μήνας και τώρα που πριν λίγες μέρες μέσιασε τον αισθάνομαι βαρύ κι ασήκωτο που λένε.             Ελπίζω ο επόμενος που σηματοδοτεί και τον ερχομό του καλοκαιριού να είναι καλύτερος για όλους μας απ’ όλες τις απόψεις.             Όταν ξεκίνησα να γράφω δεν έβρεχε, τώρα κοιτάζω έξω και βλέπω βροχή, πολύ βροχή. Όμορφη είναι έτσι όπως πέφτει. Εί

ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ

          Κρύο, βροχή, αεράκι, στοιχεία της φύσης που συνθέτουν ένα άκρως φθινοπωρινό τοπίο. Φθινοπωρινό όμως όχι ανοιξιάτικο που θα έπρεπε να θυμίζει αυτή την εποχή.             Όχι δε παραπονιέμαι, αντίθετα αρχίζει και μου αρέσει πολύ αυτό το κλίμα των 2 τελευταίων ημερών, παρόλο που τους τελευταίους μήνες παραπονιόμουνα συνέχεια όταν χαλούσε έστω και λίγο ο καιρός.             Όμως ξέρω που οφείλετε η ευδιαθεσία που νιώθω. Οφείλετε στο ότι μου χε λείψει πολύ αυτή η φθινοπωρινή μπόρα ίσως και καταιγίδα για άλλες περιοχές της Ελλάδας. Μου έλειψε πολύ και τώρα την ευχαριστιέμαι πολύ περισσότερο από την εποχή που της άρμοζε να εμφανιστεί.             Τελικά πολλά πράγματα που λαμβάνουν χώρα της ζωή μας μα και στη καθημερινότητά μας γενικότερα, από το πιο ασήμαντο έως το πιο σημαντικό, έχουν να κάνουν με το σωστό λεγόμενο timing που πολλοί αναφέρουν μα και το πόσο μας έχεις λείψει κάτι. Είτε αυτό είναι άνθρωπος, είτε δραστηριότητα, είτε ζώο, είτε φυσικό φαινόμενο τη συγκεκριμένη στιγμ

ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

             Καλημέρα στη μποκογειτονιά μου και καλή εβδομάδα να έχουμε.             14 του μήνα σήμερα, μέσιασε σχεδόν που λέμε και μεις στο χωριό. Όπου να ναι θα ξεκινήσουν και οι εξετάσεις στα σχολεία και καλή επιτυχία να έχουν όλα τα παιδιά εύχομαι ολόψυχα.             Εντωμεταξύ τώρα που το σκέφτομαι αν και δεν έχουν περάσει και πάρα πολλά χρόνια δε θυμάμαι τι αισθανόμουν εγώ τέτοια εποχή όταν κόντευαν οι εξετάσεις της δικης μου χρονιάς.             Το μόνο που θυμάμαι είναι πως δε χρειάστηκε ποτέ να πιεστώ για να διαβάσω μα ούτε και να διάβαζα ώρες ατελείωτες. Διάβαζα πραγματικά ελάχιστα αλλά θυμόμουν τα πάντα. Το μάθημα που δε μου άρεσε ποτέ και εξακολουθεί να μη μου αρέσει είναι τα μαθηματικά που ξέρω πόσο σημαντικά είναι αλλά εγώ ποτέ δε τα αγάπησα. Εγώ ήμουνα των προφορικών ας πούμε μαθημάτων.             Αχ τι θυμήθηκα τώρα. Ωραίες και εκείνες οι εποχές που τότε δεν τους έδινα και τόση σημασία, όμως τώρα ρίχνοντας μια ματιά στο χθες χαμογελώ που σημαίνει πως δε πήγαν χαμένε

ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΗ ΜΑ ΓΙΟΡΤΙΝΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

             K αλημέρα στη γιορτινή πλέον μπλοκογειτονιά μου.              Και είναι όντως συγκινημένη γιατί πράγματι έτσι αισθάνθηκα διαβάζοντας δυο αναρτήσεις, τη μια στο μπλοκοσπιτάκι της αγαπημένης Νάσιας και την άλλη στο μπλοκοσπιτάκι του αγαπημένου μου επίσης Μανταρινιού .             Κορίτσια με κάνατε να συγκινηθώ πρωινιάτικα…. Δε ξέρω αν θα σας το συγχωρήσω ποτέ αυτό! ΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙ             Η γιορτή της μητέρας λοιπόν σήμερα! Της μαμάς θα πω εγώ! Για μένα η λέξη μαμά ηχεί καλυτέρα στα δικά μου αυτιά και μοιάζει ποιο προσιτή και γλυκιά στην έννοια που έχω εγώ στο μυαλό μου για τη λέξη αυτή.             Χρόνια πολλά σε όσες γιορτάζετε! Να είστε πάντοτε καλά και να χαίρεστε την οικογένειά σας καθώς και τα άτομα που ανήκουν σε αυτή να χαίρονται και να κάνουν ευτυχισμένες εσάς.             Χρόνια πολλά και σε όσους γιορτάζουν επίσης οι μαμάδες σας! Είναι αλυσίδα αυτή, κάπου θα υπάρχει μια μαμά για όλους μας.             Χρόνια πολλά και στη δική μου μαμά που της τα πα πριν λίγο

"ΑΙΩΝΙΟ" ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑ

  Αν η ζωή ήταν χρωμα, τι χρώμα θα ήτανε; Άραγε θα ήτανε μονόχρωμη;

ΜΑ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ?

        Αυτό το ερώτημα απευθύνω στον εαυτό μου. Λέω μα πάλι για τις εκλογές θα γράψεις; Ε ναι λοιπόν πάλι! Τελικά δεν είπα ακόμη όση ήθελα να πω. Έχω ακόμη δυο-τρία πραγματάκια που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.          Το ένα είναι ένα ερώτημα που υπάρχει απάντηση αλλά δε μπορώ να καταλάβω ποιοί την έδωσαν. Το ερώτημά μου λοιπόν είναι μα ποιός/ποιά ψήφισαν το "μπουμπούκο" για βουλευτή; Δηλαδή έλεος! Με πια λογική; Τους φένετε αγωνιστής; Τι να πω... Να 'χει μεγάλο σόι; Και πάλι δε βγαίνουν τα νούμερα. Πραγματικά όποιος ξέρει ένα καλό σκεπτικό ας μου το πει και μένα. Θέλω να μάθω τόσο μα τόσο πολύ!       Μου άρεσε πολύ μια δημοσίεση που διάβασα το πρωί στο μπλοκοσπιτάκι του http://apokalipsis999.blogspot.com/2012/05/blog-post_08.html.    Γέλασα τόσο μα τόσο πολύ. Μου έφτιαξες τη μέρα φίλε μου! Και ως γνωστών σε όλους μας ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, κερδίζεται και νιώθεται!         Και συνεχίζω. Είδα ένα βιντεάκι σήμερα στο οποίο έδινε συνέντευξη ο Τσίπρας και μιλούσε κάπως ά

H EΠΟΜΕΝΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

            Δε σας κρύβω ότι είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο καλά μετά τα αποτελέσματα των εκλογών αλλά η αλήθεια είναι πως βλέπω πως πολλοί από τους συνανθρώπους μου είναι αρκετά δυσαρεστημένοι, είτε εξαγριωμένοι με τα αποτελέσματα αυτά. Κρίνοντας και μόνο από τον εαυτό μου θα σας πω για ποιους λόγους αισθάνομαι καλά με το αποτέλεσμα. Καταρχάς ηταν η πρώτη φορά (αν και δεν έχω ψηφίσει και πολλές φορές) που χάρηκα τόσο μα τόσο πολύ όταν ψήφισα κι αυτό όχι γιατί αισθάνθηκα πως τιμωρώ ή εκφράζω την οργή μου. Χάρηκα γιατί αισθάνθηκα καλά με τον εαυτό μου. Αυτή τη φορά ψήφισα με συνείδηση και με λογική! Δεν έδωσα ευκαιρία εκεί που δεν άξιζε, έδωσα εκεί που πίστευα πως άξιζε και τελικά δεν έπεσα έξω κι αυτή τη φορά. Περίμενα σήμερα να βλέπω χαρά στους ανθρώπους που μετα από τόσα χρόνια είδαμε δυο μεγάλα (όχι πια) κόμματα να κατρακυλάνε τόσο μα τόσο πολύ. Γιατί στην ουσία μπορεί να κέρδισε (όχι ακριβώς) η ΝΔ αλλά όταν μετα βίας άγγιξε ένα 20% εδώ στην ουσία δε μιλάμε για νίκη αλλά γι

ΟΔΕΥΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

            Καλημέρα στη μπλοκογειτονιά μου! Τι μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εύχομαι και θέλω να είστε όλοι καλά!            Σάββατο, 5 Μαΐου σήμερα. Μια μέρα έμεινε ακόμη ή μαλλον σχεδόν έφτασε εκείνη η μέρα που η Ελλάδα για άλλη μια φορά θα κληθεί να ψηφίσει το κόμμα που θέλει να αναλάβει τα ηνία της πτωχευμένης πλέον Ελλάδας μας γιατί στη ουσία πτωχευμένοι είμαστε και δεν αναφέρομαι μόνο σε οικονομικό επίπεδο.             Επτωχεύσαμε φίλοι μου! Δυστυχώς επτωχεύσαμε! Οικονομικά, ηθικά, κοινωνικά, πολιτισμικά μα πάνω απ’όλα ανθρωπιστικά!             Πόσοι συνάνθρωποι μας άραγε έφυγαν άδικα από τη ζωή θέλοντας να δώσουν διέξοδο στο οικονομικό και όχι μόνο αδιέξοδό τους;             Κι απ την άλλη μήνες μη πω χρόνια πλέον βλέπω την Ελλάδα μας να διασύρεται στο εξωτερικό για διάφορους λογούς που λίγο πολύ όλοι τους ξέρετε και δε χρειάζεται να τους αναλύσω περαιτέρω.             Να σας πω κάτι; Και εμείς οι ίδιοι βρίζουμε πολλές φορές τη χώρα μας για αυτά που μας προσφέρει ή μάλλον γι αυ

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Ήταν η ωραιότερη Πρωτομαγιά της ζωής μου ή τουλάχιστον ήταν η ωραιότερη από όσες μπορώ μέχρι στιγμής να θυμηθώ!             Πέρασα επτάμιση ώρες με δυο άτομα που συγκαταλέγονται εδώ και χρόνια στους καλύτερούς μου φίλους, έχοντας μοιραστεί μαζί τους ανεπανάληπτες στιγμές έντασης και γέλιου.             Γελάσαμε, γελάσαμε πολύ για την ακρίβεια, θυμηθήκαμε τα παλιά και ηταν   σα να ξαναγίναμε παιδιά. Βέβαια είχαμε και σύμμαχο το καλό καιρό αλλά πάνω από όλα είχαμε καλή διάθεση και λαχτάρα για να περάσουμε τόσο όμορφα και ανέμελα όπως παλιά! Τελικά το πετύχαμε και μιλώντας προσωπικά μπορώ να πω με σιγουριά πως μου έκανε τόσο μα τόσο καλό αυτό.               Εύχομαι να περάσατε και εσείς πολύ όμορφα, ανέμελα και χαρούμενα τη Πρωτομαγιά σας και πάνω απ’ όλα να σας ευχηθώ να έχετε έναν όμορφο και ευδιάθετο μήνα που στόχο έχει να σας κάνει να χαμογελάσετε δυνατά πιστεύοντας πως είστε και πάλι παιδιά. Και δεν εννοώ παιδιά στη ψυχή γιατί εκεί λίγο πολύ όλοι είμαστε. Εννοώ να νιώσετε παντού τ