Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΡΟΣΟΧΗ... ΕΥΘΡΑΣΤΟ!!!

            Προσοχή εύθραυστο. Η ένδειξη που συνοδεύουμε τα αντικείμενα που είναι πιθανό να σπάσουν κατά τη μεταφορά τους.
            Εύθραυστο, κάτι που σπάει εύκολα.
            Εύθραυστος/εύθραυστη, κάποιος/καποια που πληγώνεται εύκολα.
            Τα αντικείμενα πάντα τα συνοδεύουμε με την προαναφερόμενη ένδειξη, τους εαυτούς μας όμως γιατί τους αφήνουμε εκτεθειμένους περιμένοντας από τους άλλους να κάνουν αυτό που δε κάναμε εμείς; Το αυτονόητο δηλαδή. Να μας προσέξουν;!
            Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
            Είσαι κάπου, έστω σε ένα γραφείο και πρέπει επειγόντως να στείλεις σε κάποιον πελάτη κάποιο προϊόν που σου παρήγγειλε, το οποίο έτυχε να είναι εύθραυστο μιας και που η επιχείρησή σου παράγει μόνο εύθραυστα προϊόντα.
 Τι κάνεις;
 Βρίσκεις το προϊόν, βρίσκεις τη κατάλληλη κούτα σε μέγεθος, βάζεις μέσα και τριγύρω στις γωνίες της αφρολέξ για να είσαι σίγουρος ότι κατά τη μεταφορά του προϊόντος δε θα γίνει κάποιο «μικροατύχημα», τοποθετείς προσεκτικά το προϊόν μέσα της, το πακετάρεις όπως σωστά έχεις μάθει τόσα χρόνια, έπειτα το κλείνεις με χαρτοταινία και στη συνέχεια παίρνεις μια άσπρη κόλλα Α4 γράφεις με κεφαλαία κόκκινα κατά προτίμηση γράμματα τη πρόταση ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ και στη συνέχεια βάζεις κι άλλη χαρτοταινία πάνω από την ένδειξη για να είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκολλήσει και να χαθεί κάπου ανάμεσα σε τόσες κούτες που πιθανό να υπάρχουν στο «ταξίδι» του προϊόντος σου.
Το παραπάνω είναι μια καθημερινή απλή διαδικασία μεταφοράς ενός εύθραυστου προϊόντος, ποιός είπε όμως ότι μέσα σε μια απλή και συνηθισμένη ημέρα δε μπορεί να συμβεί κάποιο τραγικό λάθος;
Μπορεί να ξεχάσεις να κολλήσεις επάνω στη κούτα την ένδειξη, μπορεί κατά τη μεταφορά να γίνει κάποιο σημαντικό συμβάν με αποτέλεσμα να γίνει χίλια κομμάτια το προϊόν σου, μπορεί ο μεταφορέας να αγνόησε την ένδειξη, μπορεί να χαθεί, μπορεί να στο κλέψουν, μπορεί…, μπορεί…., χίλια δυο μπορεί να συμβούν και να σε φέρουν προτετελεσμένων γεγονότων. Μπορεί απλά να σπάσει το προϊόν σου! Έχει σημασία ο τρόπος; Ή έχει σημασία το αποτέλεσμα; Ίσως το αποτέλεσμα ίσως όμως και ο τρόπος.
Αν έχεις ξεχάσει να συνοδέψεις το προϊόν σου με τη γνωστή πια ένδειξη κατά κάποιο τρόπο θα φταις έστω κι αν ο μεταφορέας σου ήξερε πως η επιχείρησή σου παράγει μόνο εύθραυστα προϊόντα. Στη τελική ο μεταφορέας σου μπορεί να γνωρίζει όμως τόσα άλλα χέρια που πιθανό να πιάσουν το δέμα σου να μη γνωρίζουν και να υποθέσουν πως έχει κάτι πλαστικό εκεί μέσα.
Αν φταίει αποκλειστικά η απροσεξία του μεταφορέα πιθανό να φταις εσύ που τον εμπιστεύτηκες για μια τόσο σημαντική μεταφορά ειδικά αν σου είχε κάνει κάτι παρεμφερές στο παρελθόν.
 Αν πάλι συνέβη λόγω εξωγενών παραγόντων τότε απλά το ξεπερνάς. Βρίσκεις λύση, χάνεις καποια κέρδη πιθανό αλλά προσπερνάς. Όλα στο πρόγραμμα είναι άλλωστε.  Όταν καθημερινά «εμπορεύεσαι» εύθραυστα αντικείμενα ξέρεις πως υπάρχουν και κάποιες πιθανότητες το προϊόν σου να μη φτάσει ποτέ σώο στον παραλήπτη του. Βέβαια μπορεί να έχεις φροντίσει ήδη για ένα τέτοιο περιστατικό. Γι αυτό το λόγο μπορεί να έχεις ασφαλίσει τα προϊόντα σου αλλά επειδη η ασφάλεια ποτέ δε σε καλύπτει πλήρως πάντα θα ξέρεις πως αν σπάσει κάτι ποτέ δε θα κολλήσει μα και ποτέ σε θα έχει την ιδία αξία όπως παλιά. Μπορεί να μη φένετε στους άλλους αλλά εσύ πάντα θα ξέρεις την ιστορία μα και τη πραγματική του αξία.
Κι ας έρθουμε τώρα στους εύθραυστους ανθρώπους που έχουν τόσα κοινά στοιχεία με τα εύθραυστα αντικείμενα με τη κύρια διαφορά πως τα αντικείμενα δε πονάνε, πονάνε μόνο οι ιδιοκτήτες τους, τα ίδια όμως όχι. Οι εύθραυστοι όμως άνθρωποι πονάνε, πονάνε πολύ και τις περισσότερες φορές κάνουν και άλλους να πονάνε μαζί τους ή πονάνε όταν δούνε άλλους ανθρώπους που αγαπούν να πονάνε πολύ.
Και τώρα ξεκινάει η γνωστή διαδικασία του «πακεταρίσματος»  ενός εύθραυστου ανθρώπου.
            Με ποιόν τρόπο πακετάρει ένα εύθραυστος άνθρωπος τα συναισθήματά του; Για θυμηθείτε λίγο τι είπαμε παραπάνω….
            Κούτα…..
            Αφρολέξ….
            Χαρτοταινία….
            Κόλλα Α4....
            Κεφαλαία γράμματα.....
            Κόκκινος στυλός.....
            Ειδική ένδειξη…..
            Ξανά χαρτοταινία για περισσότερη ασφάλεια…
            Βάλτε όλα τα παραπάνω ανάμεσα σε εισαγωγικά και θα καταλάβετε τι εννοώ.
            Ένας εύθραυστος άνθρωπος «πακετάρει» καλά τα συναισθήματα του από το φόβο μιας κακής μεταφοράς όμως καταβάθος ξέρει πως είναι πολύ εύκολο να αποκαλυφθούν όλα όσα κρύβει μέσα στη δική του εύθραυστη καρδιά.
            Η ματιά είναι διαπεραστική μέσα από ένα γυαλί…. Μπορείς να διακρίνεις…
            Το γυαλί τι είναι; Κύριο χαρακτηριστικό του εύθραυστου αντικειμένου.
            Μια εύθραυστη καρδιά με τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί; Μάλλον με τι χαρακτηρίζετε συνήθως; Με γυαλί δε χαρακτηρίζετε κι εκείνη συνήθως; Να σας θυμίσω τη γνωστή φράση που χρησιμοποιούν όλοι όσοι πληγώθηκαν; Το γνωστό σε όλους «μα το γυαλί όταν ραγίσει δε ξανακολλάει;»
            Με τι λοιπόν  παρομοιάζουν πάντα οι άνθρωποι μια πληγή στη καρδιά τους; Με ένα γυαλί που ράγισε και δεν ξανακολλάει.
            Μα τι είπαμε πολύ παραπάνω; Δεν είπαμε πως ακόμη κι αν ένα εύθραυστο αντικείμενο καταφέρει να συγκολληθεί δε θα είναι ποτέ ίδιο με παλιά γιατί πάντα ο ιδιοκτήτης του θα ξέρει την ιστορία μα και τη πραγματική αξία του;
            Το ίδιο δε γίνετε και με τις εύθραυστες καρδιές; Το ότι δε φαίνεται κάποιος πως είναι εύθραυστος δε σημαίνει πως εμείς έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε άγαρμπα μα και ατσούμπαλα τις «μεταφορές» των δικών του συναισθημάτων.
Κι απ την άλλη είναι και η λεγόμενη ασφάλεια αντικειμένων που σας ανέφερα προηγουμένως. Δυστυχώς στα συναισθήματα δεν υπάρχει η ασφάλεια ζημιάς για να μπορέσει κάποια ασφαλιστική εταιρεία μετά να κοστολογήσει τη πιθανή ζημιά και να σου δώσει πίσω κάποιο ποσό για όλα όσα έχασες στη λάθος μεταφορά.
            Τα συναισθήματα δεν αγοράζονται, κάποιες φορές εξαγοράζονται βέβαια αλλά αυτό δε μπορεί να αναλυθεί τώρα. Ανήκει σε άλλη κατηγορία ανθρώπων και πιθανό να αναλυθεί καποια άλλη φορά, σε κάποιο άλλο ειδικό κείμενο.
            Οι εύθραυστοι άνθρωποι δεν είναι υποχρεωμένοι να συνοδεύουν τους εαυτούς τους με τη πολυαναφερόμενη σε αυτό το κείμενο ένδειξη, υποχρεωμένοι είμαστε όλοι εμείς ανεξαιρέτως να προσέχουμε τον κάθε άνθρωπο προσωπικά, κι όταν λέω το κάθε άνθρωπο εννοώ το κάθε άνθρωπο μα μόνο που οι άνθρωποι κάνουμε ένα τεράστιο λάθος που πιθανό να κάνετε κι εσείς αυτή τη στιγμή που με διαβάζετε.
            Όταν διαβάσατε τη παραπάνω παράγραφο τι καταλάβατε πως εννοώ λέγοντας να προσέχουμε το κάθε άνθρωπο; Καταλάβατε πως εννοώ να προσέχουμε τους συνανθρώπους μας σωστά; Και τώρα θα μου πείτε μα όλοι αυτό αξίζουν; Όχι δε το αξίζουν, αξίζει όμως για εμάς για τη δική μας καρδιά να κάνουμε πράξη αυτό που θέλουμε να κάνουν οι άλλοι για εμάς.
            Και έρχομαι ξανά στο λάθος που σας ανέφερα παραπάνω. Ποιό είναι το χρέος μας; Να νοιαζόμαστε και να προστατεύουμε τον κάθε άνθρωπο κι όταν λέω το κάθε άνθρωπο εννοώ το κάθε άνθρωπο!
            Καταλάβατε?
            Και τον εαυτό μας εννοώ! Τον δικό μας προσωπικό άνθρωπο.
            Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου είναι πως όταν μιλάει για όμορφα συναισθήματα και πράξεις σκέφτεται τον εαυτό του ενώ όταν μιλάει για άσχημα και κακόβουλα συναισθήματα σκέφτεται τους άλλους που τον έβλαψαν.
            Άραγε περισσότερο φταίνε εκείνοι ή εσύ που τους άφησες να σε βλάψουν;
            Κι επειδη ξέρω πως κάποιες φορές ενώ δεν αφήνεις κάποιον να σε πειράξει εκείνος βρίσκει το τρόπο να το κάνει, θα πω απλώς αυτό: «Πώς τα αρπαχτικά πάντα θα υπάρχουν στη ζωή μας, μη τους αφήνετε όμως να τη δηλητηριάζουν. Θα τη ρημάξουν είναι σίγουρο μα δε θα νικήσουν. Δε πρέπει να νικήσουν. Όταν ένα σπίτι γκρεμιστεί θα πονέσεις, είναι αναπόφευκτο θα το ξαναχτίσεις όμως. Θα ναι δύσκολο δε λέω μα θα τα καταφέρεις. Πρέπει να μείνεις κάπου άλλωστε. Η ζωή δε σταματά στα δύσκολα, συνεχίζει και σε μαθαίνει να γίνεται πιο δυνατός, πιο συνειδητοποιημένος μα και πιο καλός τεχνίτης τελικά.»
           

Σχόλια

  1. μήπως να φύγουν τα ''εύθραστα ''απο τη ζωή μας ;μήπως να εφεύρουμε τρόπους να διατηρούμε αθραυστα τα ευθραυστα....συμφωνω απόλυτα με την τελευταία παράγραφο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να φυγουν τα ευθραστα απο τη ζωη μας....?? μπα δεν συμφωνω. τα ευθραυστα ειναι συναμα και πολυτιμα!

      να διατηρουμε αθραυστα τα ευθραστα; χμμμ θελω χρονο να το σκεφτω.. μα αν συμβει αυτο τοτε τα ευθραστα δε χανουν λιγη απο την αξια τους;

      Διαγραφή
  2. αν υπήρχαν ασφαλιστικές που να δίνουν αποζημιώσεις θα ήμουν πλούσια...
    πολύ καίρια η ανάρτηση σου ειλικρινά.
    καλό μεσημέρι,φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μακαρι να μη γινουμε ποτε πλουσιοι απο τετοιου ειδους ζημιες φιλη μου.

      καλο μεσημερι και σε σενα γλυκια μου. φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. Πολύ όμορφα το έθεσες!
    Τώρα πολλές φορές και μεις κάπως άγαρμπα φερόμαστε στα εύθραυστα από απροσεξία περισσότερο νομίζοντας ότι δεν είμαστε και τόσο βίαιοι ώστε να υποστούν το "ανεπανόρθωτο"!
    Κι όμως πληγώνουμε αθελά μας τις περισσότερες φορές.
    Οχι ότι δεν έχουμε πέσει και οι ίδιοι θύματα βίαιων ενεργειών.
    Χρειάζεται περισσότερη σύνεση ώστε να κρατάμε τις ισορροπίες πιστεύω.

    Τα θαλασσινά μου φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δικιο εχεις ζουζου μου! αυτη η ρημαδα η συνεση ειναι τοσο απαραιτητη κι ομως ειναι κατι που λειπει απο τη ζωη των ανθρωπων!

      Διαγραφή
  4. Πρεπει να αρχισουμε να γαιδουρευουμε λιγο!
    οχι τιποτα αλλο, καμια φορα οταν βλεπουμε/νιωθουμε το ευθραυστο...θελουμε να το σπασουμε....

    Δε ξερω γιατι λειτουργει αυτο! οταν βλεπω πχ ενα κουτι που να λεει ευθραυστον, αμεσως μου ερχεται η εικονα της διαλυσης του αντικειμενου.

    Σε σενα οχι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οχι κουλα. σε μενα το πρωτο πραγμα που μου ρχετε στο μυαλο βλεποντας την ενδειξη αυτη ειναι πως αυτο που ειναι εκει μεσα θελει προσοχη επειδη ειναι αξιας.

      Διαγραφή
  5. Τα εύθραυστα αντικείμενα μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε.
    Την εύθραυστη καρδιά όμως δε γίνεται...
    Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας και τη συμπεριφορά μας στους άλλους.
    Είναι μεγάλο το θέμα που έθιξες μικρή μου.
    Φιλάκια πολλά...από καρδιάς:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι φιλη μου μεγαλο και αλυτο. δν εχει τελειωμο! χιχιχι

      φιλακια πολλα κι απο εμενα!

      Διαγραφή
  6. Ο ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑ!!! ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΣ ΣΤΙΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. barbie μου δεν ειμαι τοσο σιγουρη γι αυτο. δε θεωρω πως παιρνει το κατηφορο. θελω να πιστευω πως σιγα σιγα μαθαινει να γινετε ανθεκτικος και να αντεχει στις δυσκολιες.

      Διαγραφή
  7. Εκ πείρας ξέρω καλά πως η ζωή δεν σταματά στα δύσκολα, το αντίθετο... γίνεσαι όλο και πιο σκληρός επιφανειακά τουλάχιστον για να αντέξεις, να πάρεις αποφάσεις, καμιά φορά και για θέματα ζωής ή θανάτου...
    Εκ πείρας πάλι θα σου πω πως φτάνει μια στιγμή στην ζωή του ανθρώπου που ειναι το όριο ... όταν φτάσεις σε αυτό μπορεί όλα να συνεχίζονται αλλά σημασία έχει πως νοιώθεις και αν νοιώθεις ΄΄ σπασμένος ΄΄ προχωράς και πάλι αλλά μισός, στο όριό σου, εκεί που η κάθε σταγόνα που μπαίνει στο ποτήρι απειλεί να το ξεχυλίσει.

    καλό βράδυ κοριτσάκι μου
    σε φιλώ πολύ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. λεβινα μου αφου μιλας εκ πειρας δε μπορω παρα να συμφωνησω εξαλλου ολα οσα ανεφερες που φαινονται πολυ πιθανο να συμβαινουν. μακαρι ολοι να γινομαστε πιο σκληροι για να επιβιωσουμε αλλα οχι μενοντας μισοι. να επουλωνουμε τις πληγες και να προχωραμε.


      καλημερα γλυκο μου κοριτσι. φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  8. Άμα το γυαλί ραγίσει δεν ξαναφτιάχνεται όπως πριν, λέει μια παροιμία. Το ίδιο συμβαίνει και με τον εύθραυστο άνθρωπο. Μόνο που πρέπει να μπορούμε να καταλαβαίνουμε ποιός είναι ο εύθραυστος άνθρωπος. Καμιά φορά από άγνοια μπορούμε να πληγώσουμε κάποιον ανεπανόρθωτα...
    Σε δύσκολους καιρούς, το να είναι εύθραυστος κανείς, είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμφωνω! μεγαλο προβλημα δε λες τιποτα! θελω να πιστευω πως μαθαινει σιγα σιγα να γινετε ανθεκτικος και να προσαρμοζετε πιο ευκολα στις εκαστοτε συνθηκες που θα κληθει να αντιμετωπισει. μακαρι να μαθαινει!!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να