Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

          Από μικρή θυμάμαι με μάγευε το ουράνιο τόξο. Καθόμουν και το χάζευα από το παράθυρο του σπιτιού μου και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από πάνω του. Με μαγνήτιζαν τα πολλά και πανέμορφα χρώματά του. Με παραξένευε που δεν μπορούσα να δω την αρχή και το τέλος του. Επίσης θυμάμαι ότι μου είχαν πει οι γονείς μου ότι εμφανίζεται συνήθως ύστερα από μια μεγάλη κακοκαιρία. Δεν ρώτησα να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες, δεν ήθελα να χαλάσω όλο αυτό το μυστήριο που με γοήτευε πάνω του. Από τότε το θεώρησα σαν  ένα δώρο που κάνει η φύση στους ανθρώπους ύστερρα από τις μεγάλες καταιγίδες που προκαλούνε τις πολλές καταστροφές.           Δυστυχώς όμως το ουράνιο τόξο δεν εμφανίζεται υστερα από κάθε καταιγίδα, εκτός αν βγαίνει αλλά δεν το βλέπουμε πάντα. Εγώ πιστεύω ότι εμφανίζεται πάντα ύστερα από μια μεγάλη καταιγίδα, αλλά το βλέπουνε κάθε φορά και διαφορετικοί άνθρωποι. Άλλωστε η γη είναι τόσο μεγάλη που είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορώ να δω την ύπαρξη του πάντοτε, όμως θα

ΚΑΛΑΘΙ ΑΧΡΗΣΤΩΝ

        Και επειδή σήμερα χάρηκα πάρα πολύ που κατάφερα να μπω στο μπλοκ μου θέλησα να μοιραστω μαζί σας ένα κείμενο που είχα γράψει παλαιότερα. Ελπίζω να σας αρέσει!        "Το καλάθι αχρήστων είναι κάτι ανάλογο με το καλάθι των απλύτων. Στο δεύτερο βάζεις τα λερωμένα ρούχα σου και στο πρώτο τις «λερωμένες» σου αναμνήσεις, με τη μόνη διαφορά ότι το περιεχόμενο του δευτέρου καλαθιού, ύστερα από μια πλύση βολεύεται, ενώ το περιεχομένου του πρώτου πρέπει να πεταχτεί κατευθείαν στα σκουπίδια και φυσικά δε πρέπει να νιώσουμε καμιά ενοχή για αυτό, το μόνο λάθος είναι το ότι δε πετάχτηκε νωρίτερα.          Το καλάθι αχρήστων είναι ειδικά σχεδιασμένο, έτσι ώστε να μπορεί να χωρέσει πολλά άσχημα γεγονότα της ζωής μας. Χωρισμούς, δάκρυα, πόνο, λύπη, κακία, άγχος, κατάθλιψη, φθόνος είναι μερικά από τα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία πρέπει πρώτα – πρώτα να λάβουν τη θέση τους στο συγκεκριμένο καλάθι. Δε λέω, ακόμα και αυτά χρειάζονται στη ζωή μας για να μπορούμε να εκτιμήσουμε την ω

ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!!!!!

Ευχαριστώ πολύ όλους όσους με θυμόντουσαν και μου άφηναν μυνήματα όσο απείχα απο τη μπλοκόσφαιρα. Δυστυχώς δε μπορώ πια να μπαίνω συχνα, θέλω όμως να ξέρετε πως αυτό δε σημαίνει οτι σας ξεχνάω και δε σας νοιάζομαι! Αυτό ήθελα να σας πω για να ξέρετε... :) Να και ένα όμορφο τραγουδάκι, αφιερωμένο σε όλους τους αγαπημένους μου μπλοκοφίλους!