Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ: Ο ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ).

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα ξανά.

Να πω μόνο πως πριν διαβάσετε το πρώτο μέρος της ιστορίας μου θα ήθελα να διαβάσετε ότι γράφω πρώτα σε αυτή εδώ τη δημοσίευση: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/04/blog-post_10.html για να ενημερωθείτε πλήρως για το τί είναι οι ιστορίες του καφενέ, πώς δημιουργήθηκαν και ποιοί συμμετέχουν στο εγχείρημα αυτό.

Καθαρά για λόγους όγκου "έσπασα" τις αναρτήσεις αυτές, για να μη σας "πέσουν" μαζεμένες και χαθούν στο δικό μου κείμενο όσα πρέπει να μάθετε για την συλλογική αυτή μας προσπάθεια.

Οπότε φίλοι διαβάστε πρώτα το άνω λινκ και μετά ελάτε εδώ! Θερμή παράκληση, έτσι; :)



Ο ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ).


Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες…
Από εκείνες τις ημέρες που δε μπορείς να κατανοήσεις αν το Φθινόπωρο σε έχει εγκαταλείψει πλήρως ή εάν η Άνοιξη εχει εγκατασταθεί για τα καλά στη καθημερινή σου ζωή!

Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες….
Από εκείνες τις ημέρες που δεν έχεις καταλάβει αν ο Φεβρουάριος δε λέει να πάρει το «κουτσό» του πόδι και να φύγει από το μεγαλοπρεπή θρόνο του ή εάν τα λουλούδια θέλουν να μονοπωλήσουν και πάλι το ενδιαφέρον σου!

Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες…
Από εκείνες τις ημέρες που δε μπορείς να καταλάβεις αν τα σύννεφα κυριαρχούν στον ουρανό ή αν οι χρυσές ηλιαχτίδες που προμηνύουν τον ερχομο της Άνοιξης παίζουν «κρυφτό» μαζί σου!

Ήταν μία από εκείνες τις μέρες…
Από εκείνες τις μέρες που νοιώθεις πως κάτι θα αλλάξει στη μίζερη και βαρετή ζωή σου!

Έτσι λοιπόν, εκείνη την ημέρα που ουσιαστικά τίποτα στη φύση δεν ήξερε τί ήθελε να κάνει και ποιά ήταν  η «πραγματική του βάση», ο κυρ Μιχάλης αποφάσισε να βγάλει τέσσερα - πέντε στρογγυλά τραπεζάκια στην μικρή μα όμορφη και περιποιημένη αυλή του για να υποδεχθεί κάποιους ξινούς, σκυθρωπούς, περαστικούς που βιαστικά ως συνήθως θα κάτσουν να απολαύσουν έναν καφέ δίχως να παρατηρήσουν τίποτα απ’ όσα υπάρχουν  γύρω τους.

Τα ξύλινα τραπεζάκια σε συνδυασμό με τις σκαλιστές, παραδοσιακές τους καρέκλες έφτιαξαν μικρές ,όμορφες, γωνιές στην αυλή για να υποδεχθούν τους νέους τους αποίκους.

Ο κυρ Μιχάλης, συμπαθητικός μέσα στο μπλε, καρό, χιλιοφορεμένο πουκάμισό του έμοιαζε πανευτυχής και πλήρης.
Το γκρι του παντελόνι σε συνδυασμό με τα μαύρα του παπούτσια και τις ασορτί τιράντες τον εκαναν να τον κοιτάς και να θέλεις να του χαμογελάσεις από συμπάθεια.
Αδιαμφισβήτητα ηταν αυτό που λένε ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.

Κατευθύνθηκε γρήγορα προς το πάσο της μικρής του κουζίνας και κράτησε στα χέρια του ένα μικρό, κίτρινο βετεξ που χρειαζόταν για να καθαρίσει τα εξωτερικά τραπέζια.

Μια μικρή στάση σε έναν αδιάφορο καθρέπτη τον έκανε να εστιάσει στα λευκά του μαλλιά και μικρά μα πυκνά του γένια και να χαμογελάσει νοσταλγικά και γαλήνια συνάμα.

 Ένα μικρό στρίψιμο στην άκρη του μουστακιού και έτοιμος! Χαμογελάει στον συμπαθητικό μεσήλικα και φεύγει γοργά για την αυλή του.

Χαμογελάει με όλη του την ψυχή όταν συνειδητοποιεί πως κάποιοι «τελευταίοι λαθρεπιβάτες» στόλισαν την περιουσία του.

Κάποια «ξεχασμένα» ξερόφυλλα δέντρων «θρονιάστηκαν» στις καθαρές καρέκλες του και τον εκαναν να χαμογελάσει δυνατά.

Σκούπα, φαράσι και στη «φάκα» οι «λαθρεπιβάτες».

Το βετεξ νωπό ακόμη, καθαρίζει τα τραπεζάκια και τα κάνει να μοσχοβολάνε με ένα όμορφο άρωμα λεμονιού.

Οι κρυστάλλινες μικρές σταχτοθήκες παίρνουν τη θέση τους ευλαβικά στο κέντρο των τραπεζιών και ο κυρ Μιχάλης κάνοντας δυο τρία βήματα πίσω χαμογελά ευτυχισμένος. Ανασαίνει βαθιά και η σημερινή του μέρα εχει μόλις αρχίσει.

Κόντευε μία η ώρα το μεσημέρι, όταν αρκετές, νεανικές, χαρούμενες φωνές των έκαναν να λάμψει και να πεταχτεί στην αυλή σαν πύραυλος που μόλις εκτοξεύθηκε στον ουρανό.

«Καλώς τα παιδιά μου!» Φώναξε δυνατά θέλοντας να καλωσορίσει μία ομάδα πέντε νεαρών φοιτητών που συνήθιζαν να συχνάζουν στο μικρό, οικονομικό, πρόσχαρο, ζεστό μα πάνω απ’ όλα οικογενειακό καφενέ του.
Γιατί αυτό ηταν για εκείνον ο καφενές του! Η οικογένειά του!
Και ο κόσμος που αγαπούσε «το σπιτικό του» γινόταν απευθείας μέλος της οικογένειάς του.

Οι νεαροί φοιτητές, τρία αγόρια και δύο κορίτσια, του ανταπάντησαν με ευχάριστες εκφράσεις και οι στάσεις των σωμάτων τους μαρτυρούσαν πως έτρεφαν για αυτόν τον κύριο όμορφα και αγνά συναισθήματα.

Ήταν πασιφανές το πόσο τον συμπαθούσαν!

«Τα καθημερινά φραπεδάκια;» Ρώτησε όλο χαρά ανοίγοντας τα χέρια του ευθεία σαν να ήθελε να τους χώσει όλους στην αγκαλιά του!

«Ακριβώς κυρ Μιχάλη!» Υπέδειξε ο Ντίνος, ο ξανθός της παρέας.
«Και τοστάκια φυσικά, κερασμένα από το κατάστημα!» Απάντησε ο κυρ Μιχάλης με μια ξαφνική φρεσκάδα!

Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που συναναστρεφόταν με χαρούμενο και ενθουσιώδη κόσμο, ένοιωθε και ο ίδιος μια εσωτερική αναγέννηση και απελευθέρωση μαζί.

Αγαπούσε τους νέους ανθρώπους όχι τοσο για τη φρεσκάδα της νιότης τους όσο γιατί οι σπιρτάδα των ματιών τους των έκανε να πιστέψει πως πάντα θα υπάρχει ελπίδα.

Το τραπεζάκι των φοιτητών ήταν έτοιμο!
Φραπεδάκια, νεράκια, πατατάκια, τοστάκια και μια όμορφη μουσικούλα από το εσωτερικό του καφενέ σύνθετε μία ατμόσφαιρα ξεχασμένη κάπου στα χρόνια που οι άνθρωποι υπηρετούσαν την έννοια της συντροφιάς με τον τρόπο που της άρμοζε.

Το ξύλινο ρολόι που στόλιζε τον εσωτερικό τοίχο του μαγαζιού έδειξε τρεις ακριβώς.

«Να σας φτιάξω μια ομελέτα;» Προθυμοποιήθηκε ο κυρ Μιχάλης για να εισπράξει ένα αρνητικό νεύμα συνοδευόμενο από ένα τεράστιο χαμόγελο ευχαρίστησης.

Ένα ξαφνικό αεράκι σηκώθηκε και δρόσισε τους λίγους πλέον επισκέπτες του καφενέ.
Οι φοιτητές και ένα ηλικιωμένο, ερωτευμένο ζευγάρι απεικόνιζε έναν «πίνακα ζωγραφικής» που λίγοι είχαν τη τύχη να καμαρώσουν.

Το δροσερό αεράκι συνεχίστηκε και ο κυρ Μιχάλης στάθηκε στο κατώφλι της πόρτα  για να καμαρώσει τους φίλους-πελάτες του.

Μια «μπάλα» από ξερόφυλλα πέρασε μπροστά από το καφενέ και το αεράκι δυνάμωσε.

Μέσα σε λίγα λεπτά ξεπρόβαλλε από το δεξί σοκάκι ένας άντρας γύρω στα 60 και πλησίασε γοργά το μαγαζί.

Σαν κάτι να μαγνήτισε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς και έμειναν ασάλευτοι να χαζεύουν τον κύριο που τους πλησίαζε πλέον «στενά».

Στεκόταν εκεί! Μπροστά τους!

Ήταν σχετικά ψηλός, με λίγα παραπανίσια κιλά, είχε μεγάλο γκρι μουστάκι και ατημέλητα πυκνά άγρια μαλλιά που κάλυβαν τους λοβούς των αυτιών του.

Φορούσε ένα παντελόνι εκρού στυλ βράκας, λευκό πουκάμισο με ακάλυπτα τα δυο πάνω κουμπιά με αποτέλεσμα να φαίνεται το λευκό φανελάκι και απ έξω φορούσε ένα γιλέκο μακρύ μαύρο που παρέπεμπε σε φορεσιά Βλάχου. Επίσης μια φαρδιά βυσσινί ζώνη κοσμούσε την ελαφρώς φουσκωτή κοιλιά του.

Οι νεαροί φοιτητές εστίασαν στα παπούτσια του και σχεδόν γέλασαν δυνατά όταν είδαν πως φορούσε πράγματι τσαρούχια.

Δεν ηταν σίγουροι αν έτσι ντύνονταν οι  Βλάχοι παλιά αλλά αυτό υπέθεσαν.

Σήκωσαν και πάλι το βλέμμα ψηλά και εστίασαν σε ένα μικρό, περίεργο και κάπως στραβό μαύρο καπελάκι που κοσμούσε τα γκρίζα μαλλιά του.

Πριν προλάβουν καλα καλα να παρατηρήσουν τον άνθρωπο που στεκόταν απέναντί τους γέλασαν ξανά όταν διαπίστωσαν πως από το δεξί του ώμο ξεπρόβαλλε ένα κοκκινόμαυρο ταγάρι που το ακούμπησε σε μια ξύλινη καρέκλα.
Ο ίδιος μιμήθηκε τη «στάση» του ταγαριού και κάθισε στην διπλανή καρέκλα.

Οι φοιτητές σιγοψιθύρισαν και γέλασαν συνομωτικά Το ηλικιωμένο ζευγάρι τον παρατήρησε προσεκτικά και ο κυρ Μιχάλης κούνησε ελαφρώς το κεφάλι του θέλοντας να «ξυπνήσει» από τον λήθαργο που είχε πέσει.

«Καλώς ήρθατε. Τί θα πάρετε;» Ακούστηκε η καλοσυνάτη φωνή του και ο ίδιος απόρησε που ένοιωσε τόση τρυφερότητα ξαφνικά.

«Ένα ελληνικό, μέτριο, παρακαλώ» Απάντησε ο Βλάχος και κανείς δε περίμενε πως η φωνή του θα ήταν τόσο γάργαρη και γλυκιά με μία άψεστη προφορά που σε καμία περίπτωση δε θύμιζε καταγωγή από χωριό.

«Αμέσως» Αποφάνθηκε ο κυρ Μιχάλης και έφυγε για την κουζίνα.

Οι φοιτητές έμειναν να τον κοιτάνε αποσβολωμένοι. Ο ίδιος το είχε αντιληφθεί αλλα έδειχνε να μην τον νοιάζει.

Ξαφνικά ένα δυνατό αεράκι δρόσισε τον χώρο και ο Βλάχος έκλεισε τα βλέφαρα ως ένδειξη απόλαυσης.

Όταν άνοιξε και πάλι τα μάτια του εστίασε στα μάτια των φοιτητών που κάθονταν απέναντί του και ξάφνου τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν σαν πλαστικές ξιφολόγχες.

Οι φοιτητές επέστρεψαν στην κουβέντα τους και ο Βλάχος έσκυψε και χάιδεψε ένα μικρό μαύρο γλαστράκι με βασιλικό που στόλιζε τη μεριά του φρεσκοασβεστωμένου τοίχου που ακουμπούσε η καρέκλα του.

Μύρισε με ευλάβεια τον βασιλικό και μία ευφορία αλλόκοτη πλημμύρισε την ατμόσφαιρα….




______________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ______________



Αυτά μέχρι στιγμής. Ελπίζω να σας κέρδισε το ενδιαφέρον. :)

Ξέρω πως μάλλον αναζητάτε ένα σαλιγκάρι αλλά επειδή το "φέρνω" απο το εξωτερικό "Ηοllywood μεριά" πρέπει να του στρώσω το αναλόγο κόκκινο χαλί και να καλεσω τους φωτογράφους, καταλαβαίνεται! :P

Πλάκα κάνω ασφαλώς, απλώς το σαλιγκαράκι είναι ο super star της ιστορίας και θα εμφανιστεί για λίγο αλλά θα αμοιφθεί πολύ καλά! Έτσι δεν γίνεται και με τους ακριβοπληρωμένους και διάσημους ηθοποιούς; χαχα

Να έχετε μία όμορφη μέρα! Φιλάκια πολλά σε όλους! :)

Σχόλια

  1. Εντάξει, Κική μόνο εσύ θα μπορούσες να γράψεις ΚΑΙ τις ιστορίες του καφενέ σε συνέχειες!! Αχαχα! Οπότε τα λέμε συνολικά! Φιλιά βροχερά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα
      ενταξει μια ακομη συνεχεια, τι να εκανα κουραστηκα η καημενη.
      χαχαχα
      βρεχει εκει;
      εδω οχι ακομη αλλα για βροχη το παει.
      κριμαααα
      ηθελα ηλιο γιατι ειχα κανονισει καφε μετα.

      ευχαριστω για την επισκεψη.

      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  2. ΑΝ περιμένουμε να έρθει από Αμερική το σαλιγκάρι, αλίμονό μας!
    Ο κυρ-Μιχάλης θα έχει βγει στη σύνταξη και οι φοιτητές θα είναι μακροχρόνια άνεργοι!
    ;-) χαχα!
    Ανυπομονώ για τη συνέχεια, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα
      καλο!
      να σαι καλα βρε Γιαννα μου!
      εχεις παντα ενα αστειρευτο χιουμορ που πολυ θαυμαζω σε σενα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. Πολυ ομορφες οι περιγραφες σου! Θα τα πουμε και στο τελος! Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είσαι απαράδεκτη , Κική μου !!!! Διαβάζω , διαβάζω και πουθενά το σαλιγκάρι !!!! Αναρρωτιέμαι πώς θα βρεις τον τρόπο να το βάλεις στην ιστορία σου - πολύ σασπένς - περιμένω τη συνέχεια !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ελα καλε, σαλιγκαρακι ειναι, παντου "χωραει" ενα σαλιγκαρι.
      χαχαχαχα

      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα Κικίτσα μου. Σε πρόσθεσα (και στη σημερινή ανάρτηση μου). Ελπίζω να προλάβω να διαβάσω σήμερα (λόγω Συμποσίου).
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημέρα Αριστέα μου. Σ ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Όποτε μπορείς έλα να διαβάσεις, μη σε αγχώνει αυτό. Εδώ θα είμαστε. :)
      Φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  6. Σιγά μην κρατιόμουν μέχρι το απόγευμα! Θα πάω και θα μπλέξω με τις καταμετρήσεις!
    Περιμένω να δω πού θα καταλήξεις !
    Τι έχεις στο μυαλό σου Κικίτσα;
    αχαχα γελάω με το σχόλιο της Πέτρας!
    Πολλά γλυκά φιλιά!

    Διάβασα και τον Πέτρο, πάω στη me maria και κάνω το σταυρό μου που δεν με έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα! χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ ναι Αριστεα μου, εχεις τις καταμετρησεις σημερα!
      Αυριο εχουμε γιορτη των νικητων!
      Τι ωραια! Καλη αντοχη για την καταμετρηση! :)

      Ευχαριστω πολυ που με διαβασες γλυκια μου!
      Και εγω σημερα διαβασα ολες τις ιστοριες του καφενε που μου ελειπαν. Και ειναι ολες εκπληκτικες. Καμια δε μοιαζει με την αλλη.

      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  7. Υπέροχο Κικίτσα μου!!! Σε κάνει να νοσταλγείς παλιές καλές εποχές αγνότητας, αθωότητας και ανεμελιάς! Με ταξίδεψες και πάλι... περιμένω τη συνέχεια!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξαδερφούλα μου καλημέρα!
      Σ ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Να εισαι καλα αγαπη!
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  8. καλημερα εκφραστικο μου πλασμα να ζησει ο κυρ μιχαλης να δουμε την συνεχεια του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Ιωάννα μου γλυκιά!
      Σ ευχαριστω πολύ!
      Φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  9. Το πρώτο μέρος έφτιαξε μια πραγματικά καφενεϊστικη ατμόσφαιρα...
    Για να δούμε που θα φτάσει...
    Και μια διαπίστωση:
    Οι ιδιοκτήτες των καφενείων 9 στους 10 λέγονται κυρ-Μιχάλης.....
    τουλάχιστον έτσι έχει προκύψει απ' τις ιστορίες του καφενέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλησπέρα Φλώρα μου!
      Ο καφενές και ο ιδιοκτήτης του καφενέ είναι ίδιος στις ιστορίες γιατί υποτίθεται πως τα περισσοτερα περιστατικά συμβαίνουν σε εκείνο το καφενειο.
      Χαιρομαι πολυ που σου αρεσε Φλωρα μου.
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  10. περιμένω την συνέχεια!!!!!!!!χαχα εν το μεταξύ που είναι το σαλιγκάρι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα
      το σαλιγκαρι ειναι γκεστ σταρ, ειπαμε θα εμφανιστει για λιγο στο τελος αλλα θα ειναι ακριβοπληρωμενο. χαχαχαχα
      να εισαι καλα φιλε μου!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιΟ!

      Διαγραφή
  11. Περιμένουμε τη συνέχεια Κική μου γράφεις πολύ όμορφα και εκφραστικά!!!Μπράβο!!!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ναι μου κέντρισες το ενδιαφέρον και με κέρδισες..............Το πρώτο μισό λοιπόν πολύ καλό!
    Πάμε για το δεύτερο με ανυπομονησία.
    Καλησπέρα Κικίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλα αγαπημενη μου Αννουλα!
      Παντα με τον καλο το λογο!
      Ευχαριστω πολυ!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  13. Συνδυασμός του παλιού στοιχείου με το νέο!
    Μου άρεσε Κική μου.
    Φιλια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλά και την ιστορία του καφενέ σε συνέχειες βρε παιδί μου!!
    Θέλουμε την συνέχεια τώρα δεν μπορείς εσύ να μας κόβεις πάνω που έχουμε πάρει φόρα και διαβάζουμε!
    Ωχου πια!
    Περιμένω την συνέχεια και μετά θα την σχολιάσω!
    Ορίστε μας!
    Παρόλα αυτά φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να κανω βρε Ελενακι μου, αφου ειμαι εκφραστικο κοριτσι κι αμα παρω φορα δε σταματω με τιποτα. χαχαχα
      δε λές παλι καλα που μου βγηκανε 2 συνεχειες και δε μου βγηκανε καμια δεκαρια να τρεχουμε ολοι μαζι. χαχαχα
      σ ευχαριστω πολυ που ηρθες να με διαβασεις.
      να εισαι καλα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  15. Γεια σου βρε Κική μου με τα σασπένς σου!! ;)
    Είμαι σίγουρη πως θα εξελιχθεί με πολύ ενδιαφέρον όπως όλες σου οι ιστορίες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλα γλυκια μου Κατερινα!
      Ευχαριστω πολυ!
      Ευχομαι να μη σας απογοητευσω.
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  16. Καλησπέρα Κικίτσα
    Απίστευτη η ιστορία σου
    μας κάνεις να ανυπομονούμε!!!!!


    φιλάκι εκφραστικό σαν εσένα μικρό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλα Ελενη μου αγαπημενη!
      Ευχαριστω πολυ πολυ!
      Φιλακια πολλα!
      Να εχεις ενα ομορφο βραδυ!

      Διαγραφή
  17. Καλά, εγώ πάω έξω που έβρεξε για σαλιγκάρια για να είμαι σίγουρος χαχα!

    Καλή συνέχεια Κική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα καλο!
      βρε λες γι αυτο να εβρεξε σημερα, για να σεργιανισουν τα σαλιγκαρια;

      μα ποιά ειμαι τελικά;
      επηρεάζω και το καιρό πλεον;
      χαχαχαχα

      να εισαι καλα Γιωργο μου! ευχαριστω πολυ!

      Διαγραφή
    2. Α για σε παρακαλώ, στα του καιρού εγώ είμαι ο ειδικός! Χαχαχα!

      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
    3. χαχαχα
      ενταξει τοτε!

      καλημερα απο μενα!

      Διαγραφή
  18. Κική εγώ είμαι βλάχα εκ καταγωγής! Κοίτα να τον περιποιηθείς τον κύριο! Οι συνέχειες είναι ταλέντο σου μεγάλο πάντως!
    Μη μας αφήνεις να περιμένουμε έχω αγωνία!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλησπέρα καλή μου φίλη!
      Μα ειναι δυνατόν να μειώσω εγώ καταγωγή ενος ανθρωπου;
      Ποσο μαλλον οταν καταγομαι απο χωριο και δηλωνω υπερηφανη!
      Εννοειται πως θα τον περιποιηθω πληρως!
      Στο υποσχομαι! :)
      Σ ευχαριστω πολυ φιλη μου!
      Να εισαι καλα και να εχεις ενα ομορφο βραδυ!

      Διαγραφή
  19. Μεγάλο το ταλέντο σου Κική μου... μου άρεσε πολύ το κείμενό σου!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστω παρα παρα πολυ συνονοματη φιλη μου!
      Να εισαι καλα!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  20. Κικούλα μου, μόλις κάθισα κι εγώ στον όμορφο και συμπαθητικό καφενέ του κυρ Μιχάλη!
    Ήδη μυρίζω, ήδη αισθάνομαι, ήδη νοιώθω παρέα στο όλο περιβάλλον!
    Μα τι όμορφα που περιγράφεις!
    Τι γραφή, τι προτάσεις τι να πρωτοθαυμάσω γλυκιά μου!
    Πραγματικά είμαι εκεί,είμαι δίπλα στην φοιτοπαρέα, με είδες?
    Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια...!
    Να έχεις ένα τρυφερό βραδάκι! Καλή συνέχεια! Πολύχρωμα φιλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοειτε πως σε ειδα γλυκια μου Κατερινα!
      Παντα σε βλεπω! Παντα εισαι κοντα μοΥ! Εισαι εδω για μενα να μου χαμογελασεις και να με κανεις να νοιωσω ευγνομωσυνη και χαρα!
      Τι αλλο να πω καλη μου φιλη!
      Σ ευχαριστω για ολα! Μεσα απο την καρδια μου!
      Να εισαι παντα καλα!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  21. Πολύ όμορφη γραφή και η ιστορία σου μου κέντρισε το ενδιαφέρον και μου άρεσε πολύ!!! Φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Σπυριδουλα μου!
      Σε ευχαριστω παρα παρα πολυ για τα καλα σου λογια!
      Να εισαι καλα!
      Φιλακια πολλα και να εχεις μια ομορφη μερα!

      Διαγραφή
  22. Κική μου σε φιλώ εν αναμονή του σαλιγκαριού.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κική μου τι όμορφα που γράφεις!!!
    Ανυπομονώ για την συνέχεια....
    Φιλάκια
    Νεφέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Και πάνω που κρεμόμαστε από την πένα σου μας αφήνεις να αγωνιούμε για το παρακάτω...δε σου κρύβω πως μου άρεσε πάρα πολύ και ανυπομονώ για τη συνέχεια...
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημέρα Μαρία μου!
      Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε!
      Να εισαι καλα καλη μου φιλη!
      Φιλακια πολλα και να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  25. Καλή η ιστορία, αν και κάπως μεγάλη, αλλά μάλλον δεν μιλάμε για καφενέ αλλά για καφετέρεια ή μεζεδοπωλείο! Στα κλασσικά καφενεία, συνήθως βρίσκονται γέροι που παίζουν χαρτιά ή τάβλι και επειδή γνωρίζονται μεταξύ τους, ή θα κουβεντιάζουν τα πολιτικά ή θα πέφτει το γέλιο της αρκούδας! (από 'κει έχω ξεσηκώσει αρκετές ιδέες για χιουμοριστικούς διαλόγους που έχω γράψει)
    Βετέξ και τσαρούχια έχουν πολύ μεγάλη χρονική διαφορά, ειδικά σε μια φοιτητούπολη...
    Εν αναμονή του δευτέρου μέρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σταμάτη.
      Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε η ιστορία μου.
      Ναι βετεξ και τσαρούχια διαφέρουν πολύ αλλά αυτο αν θέλεις ειναι το πικάντικο της ιστορίας. Διότι σε μία φοιτητούπολη σε συγχρονη σχετικά κοινωνία εμφανίζεται απο το πουθενά ένας Βλάχος. Τι έχει να μας "διδαξει" αυτος ο ανθρωπος μιας παλιας εποχης θα το μαθουμε στο δευτερο μερος.

      Σ ευχαριστω για το χρονο σου να με διαβασεις! Να εισαι καλα!

      Διαγραφή
  26. καλημέρα φίλη μου και περιμένουμε τη συνέχεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. καλημέρα ειπα; οχι; φτου μου δεν ντρεπομαι να εισια χαμογελαστη σημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα
      καλημερα Ιωαννα μου!
      και εσυ να χαμογελας παντα ευχομαι!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  28. Γελάω με το σχόλιο του κουμπαρονίου μου. χαχαχα
    Α ρε κουμπαρόνι!!!!

    Κικόνι, μου δημιούργησες τόσο όμορφα συναισθήματα. Ομορφιά, δροσιά & γαλήνη ένιωσα. Με τρελαίνει η λεπτομέρεια του λόγου σου. Να είσαι καλά!! (Και να μας βάλεις σύντομα τη συνέχεια, ε; Αγωνιούμε!!) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aχ κοπελιτσα μου ευχαριστω τοσο πολυ!
      Δε μπορεις να φανταστεις τι χαρα μου δινεις.
      Αυτο θελω να εισπραττει οποιος διαθεσει λιγο απο το χρονο του για μενα. Ομορφα συναισθηματα.Αυτο ειναι νικη για μενα.
      Ευχαριστω τοσο πολυ! Με κανεις να αισθανομαι ομορφα!

      * Κι εγω γελαω με το σχολιο του κουμπαρονίου σου. χιχιχι

      Φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  29. Μόλις μπήκα στο καφενείο.. παράγκειλα καφέ απο τον χαμογελαστό κυρ Μιχαλη και απόλαυσα το διάβασμα.. τι καλήτερο για να περάσει η ώρα μου.. να είσαι καλα Κική μου .. φιλάκιαααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ευχαριστω πολυ Ρουλα μου!
      ελπιζω να βρεις χρονο να διαβασεις και το δευτερο μερος!
      φιλακια πολλα!
      να εισαι καλα! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να