Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΆΤΡΟΠΟΣ.

Eκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα!
Καλή εβδομάδα να έχουμε!

Δε θα σταθώ σε ψήφους και σε εκλογές, θα σταθώ όμως σε ένα υπέροχο διήγημα (αν και είναι πολλά περισσότερα από αυτό) που διάβασα πρόσφατα στο μπλοκ της αγαπημένης μου Μαριλένας και ξετρελλάθηκα!

Ειλικρινά το αγάπησα αμέσως και είπα μέσα μου: "Αυτό το αγαπώ τόσο που το νοιώθω δικό μου! Το θέλω επειγόντως στο μπλοκ μου!"

Ε, όπως καταλαβαίνεται, το ζήτησα και να το σήμερα να το φιλοξενώ και στο δικό μου εκφραστικό μπλοκόσπιτο:

Απολαύστε! ;)


Kandice Dickinson, A Veiled Tale


Ακόμα μια μαθουσάλεια μορφή περιπλανιέται. Τις νύχτες βγαίνουν από τις κρυψώνες τους οι γέροι. Τις νύχτες καταπίνουν τα δόντια του καρχαρία. Δίπλα της είναι κι άλλοι. Σιωπηλοί συνοδοί σωρού. Εναλλάξ γεννάνε τα παιδιά του καρχαρία. Απόψε είναι η σειρά της. Απόψε θα κρυφτεί κάτω από τα δόντια του. Θα κολλήσει την γλώσσα της στα ούλα του και θα καταπιεί αθόρυβα το καυτερό του σάλιο.

Η Ε. ανοίγει τα μάτια. Σκοτάδι. Είναι πάνω στο κρεβάτι. Αν κάποιος την ρωτούσε ποιο ήταν το χειρότερο όργανο βασανισμού θα του έλεγε, το κρεβάτι. Τριγύρω απουσία. Απουσία χρώματος. Μαύρο. Απουσία γεύσης. Πυρετός. Απουσία του. Ασφυξία. Η Ε. είναι διακοσμητικό μπιμπελό στο κρεβάτι. Τώρα θα ήθελε να ξύσει με το χέρι την μύτη της. Οι φακίδες της, μικρές σταγόνες κεχριμπάρι στόλιζαν την μύτη της. Έτσι της έλεγε αυτός.

Κοιτάει το ταβάνι. Σκέφτεται ότι λογικά επάνω της είναι το ταβάνι. Θα πρέπει να είναι λευκό. Προσπαθεί να το φανταστεί. Ένα λευκό χρώμα, ένας λευκός τοίχος. Κάποιος της είχε πει το λευκό δεν είναι χρώμα. Τώρα θα ήθελε να ξύσει με το χέρι την μύτη της. Την Ε. έρχονται πότε πότε και την χαϊδεύουν. Στο κεφάλι. Αλλά η Ε. δεν είναι αδέσποτο. Ούτε κατοικίδιο όμως είναι. Αλλά και πάλι μπορεί να το φαντάζεται. Η Ε. είναι διακοσμητικό μπιμπελό στο κρεβάτι.

Απόψε είναι η σειρά της. Απόψε θα κρυφτεί κάτω από τα δόντια του. Θα κολλήσει την γλώσσα της στα ούλα του και θα καταπιεί αθόρυβα το καυτερό του σάλιο. Αυτό ήταν. Αύριο θα έχει άλλος σειρά. Εκείνη θα βγει στον δρόμο. Πέλμα γυμνό χωρίς ηχώ στο κράσπεδο.

Η Ε. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μάλλον την έχουν βαλσαμώσει και την έχουν κρατήσει όμορφα τοποθετημένη στο κρεβάτι για γούρι. Κάποτε είχε κρατήσει κι εκείνη για γούρι το τελευταίο δοντάκι που έβγαλε. Τότε ήταν απερίγραπτη η χαρά της. Είχε ακούσει ότι αν το κρατούσε και το έκρυβε για χρόνια χωρίς να το δει ποτέ κανείς, θα μπορούσε να της πραγματοποιήσει μια ευχή.

Και το φύλαξε κρυφό από όλους η Ε. Από όλους και σε κανέναν δεν το έδειξε. Σαν να μην υπήρξε ποτέ. Και κάθε βράδυ έβλεπε στον ύπνο της ότι την κυνηγούσαν να της το κλέψουν κι εκείνη έτρεχε. Έτρεχε. Και το πρωί ξυπνούσε μούσκεμα στον ιδρώτα κι έκανε με τρόμο ταξίδι την γλώσσα της σε όλο το στόμα πολλές φορές, πολλές φορές, γύρω-γύρω, γύρω-γύρω, να σιγουρευτεί ότι και τα υπόλοιπα δόντια είναι στη θέση τους.Μπροστά στον καθρέφτη ένα-ένα μέτραγε και ξαναμέτραγε. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα να σιγουρευτεί ότι τα δόντια είναι στη θέση τους.

Αύριο θα έχει άλλος σειρά. Εκείνη θα βγει στον δρόμο. Πέλμα γυμνό χωρίς ηχώ στο κράσπεδο. Θα προσπεράσει πεζούς και ρόδες να προλάβει να γεννήσει στο αλμυρό νερό.

Μόνο σε αυτόν το είχε πει αλλά αυτός την κορόιδευε. Της έλεγε τάχα πως κανένα δόντι ή δοντάκι δεν θα της πραγματοποιούσε καμία ευχή. Διαφορετικοί κι οι δυο. Σαν να έσμιξε η πεταλούδα με τον σκορπιό και φτιάξανε καινούριο είδος. Ζεύγος γελοίων. Όχι έρωτας. Ούτε συνήθεια. Προσκόλληση. Και σύγκρουση. Γεννήθηκαν έτσι. Διαφορετικοί κι οι δυο. Κυανοί αποκομμένοι. Εσώκλειστοι στο τραγικό τους δέρμα. Καμιά φορά η Ε. τον θυμάται να παίζει με τα μαλλιά της, να σβήνει το φως και να της λέει ότι από προφίλ, η γάτα της του θύμιζε τον παππού του. Κι η Ε. γελούσε και του έλεγε θα θυσίαζε για κείνον το δοντάκι.

Η Ε. τώρα έχει γείρει το κεφάλι στο ζεστό μαξιλάρι και πολύ θα ήθελε να χαϊδέψει λίγες τούφες από τα μαλλιά της. Η Ε. δεν νιώθει. Μίσος, αγάπη. Φθόνο. Πολύ απλά η Ε. δεν νιώθει. Χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Μια μέρα πήρε στα χέρια της το δοντάκι, το έγλυψε λίγο και μετά το έσφιξε με δύναμη στη χούφτα κι ευχήθηκε πολύ. Πολύ πολύ όμως. Τώρα δεν μπορούσε να θυμηθεί, αλλά θυμάται ότι ευχήθηκε πολύ. Και μετά άνοιξε την χούφτα και δεν υπήρχε πουθενά το δοντάκι και φαντάστηκε ότι η ευχή της πραγματοποιήθηκε, αλλά τελικά δεν είχε πραγματοποιηθεί. Κι από τότε η Ε. δεν νιώθει. Μίσος, αγάπη. Φθόνο. Απλά η Ε. δεν νιώθει. Αυτός γέλαγε τότε και της έλεγε ότι το κατάπιε άθελά της το δοντάκι όταν το έγλυψε αλλά η Ε. το αρνήθηκε και προσδοκούσε με υπομονή την δίκαιη ανταμοιβή της.

Θα προσπεράσει πεζούς και ρόδες να προλάβει να γεννήσει στο αλμυρό νερό. Όπου να ναι γεννάει. Όπου να ναι θα γεννήσει το δοντάκι. Κι αυτό θα επιπλέει μπροστά της, στην άκρη της θάλασσας. Και δεν θα πηδήξει ποτέ να το πιάσει. Φτάνει να ναι εκεί και να επιπλέει.

Τώρα η Ε. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μάλλον την έχουν βαλσαμώσει και την έχουν κρατήσει όμορφα τοποθετημένη στο κρεβάτι για γούρι. Καμιά φορά έρχονται πότε πότε και την χαϊδεύουν. Στο κεφάλι. Αλλά η Ε. δεν είναι αδέσποτο. Ούτε κατοικίδιο όμως είναι. Αλλά και πάλι μπορεί να το φαντάζεται. Η Ε. είναι διακοσμητικό μπιμπελό στο κρεβάτι. Αν κάποιος την ρωτούσε ποιο ήταν το χειρότερο όργανο βασανισμού θα του έλεγε, το κρεβάτι. Κι απ’ όλους, αυτός πιο δικός της. Απ’ όλους, αυτός πιο δικός της. Που να ναι τώρα; Έτσι έλεγε η Ε. Δεν θα τον άλλαζε με τίποτα και με κανέναν. Αλλά καμιά φορά έτσι ακίνητη, αν την ρωτούσαν, εκεί που κλείνει τα μάτια, εκεί που την χαϊδεύουν στο κεφάλι, και δεν μπορεί να ξύσει την μύτη, ευχαρίστως θα αντάλλαζε το δοντάκι, με μια πιπίλα.

Και δεν θα πηδήξει ποτέ να το πιάσει. Φτάνει να ναι εκεί και να επιπλέει.


     Kristamas Klousch, Chapel veil





Θα κλείσω τούτη την ανάρτηση με τα λόγια της Μαριλένας για το επάνω έργο της:

 
Γραμμένο τον Αύγουστο του 2013. Αφορμή ένας διαγωνισμός με 7 υποχρεωτικές  λέξεις. Πρώτη δημοσίευση bibliotheque.
κόστος: κείμενο/3 ξημερώματα, τίτλος/1 απόγευμα
κέρδος: το πιο αγαπημένο μου διήγημα. Δεν ξέρω γιατί…


Μαριλένα μου νομίζω πως όταν δε ξέρουμε γιατί αισθανόμαστε έτσι, η καρδιά μας πάντα ξέρει! ;)
Να ξερεις πως εχει γινει και δικο μου αγαπημενο πια! Ξερω ομως γιατι! Ειναι μοναδικό!


Καλό υπόλοιπο μέρας σε όλους! <3

Σχόλια

  1. Ναι και εμένα μου άρεσε πολύ όταν το διάβασα Κική μου και το είπα της Μαριλένας!
    Μπραβο σου που το αναδημοσίευσες!
    Πολλά φιλιά!
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ♥ Κική μου δεν φαντάζεσαι πόσο με συγκίνησες και με τίμησες που το νιώθεις δικό σου και το αγάπησες... Ειλικρινά σε ευχαριστώ πάρα πολύ που το φιλοξένησες στο σπίτι σου!!
    Μακάρι να μπορούσα να σου μεταδώσω πόσο ευγνώμων νιώθω για αυτό που ένιωσες εσύ διαβάζοντάς το... Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!
    Την αγάπη μου σου στέλνω και μια αγκαλιά!!! Να σαι καλά εκφραστικό μου πλάσμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλενακι γλυκο, η ευχαριστηση, η χαρα και η συγκινηση ειναι ολα δικα μου γλυκια μου!
      Σ ευχαριστω παρα παρα πολυ!
      Φιλακια πολλα και πολλες καλες εμπνευσεις ευχομαι ολοψυχα!

      Διαγραφή
  3. Πράγματι... πολύ ωραίο κείμενο...
    Συγχαρητήρια στη δημιουργό του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εξαιρετικό! η Μαριλένα κέντησε με τούτο το κείμενο συναισθήματα, κραυγές κι εικόνες.
    μπράβο Κικάκι μου, άξιζε την αναδημοσίευση.
    σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι που συμφωνουμε αγαπημενη Βικουλα!
      φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  5. Το ξαναδιαβάζω με συγκίνηση. Πιο πολύ, για την πρωτοβουλία σου να το φιλοξενήσεις.
    Είναι ένα υπέροχο κομμάτι, όπως κάθε τι που καταθέτει η Μαριλένα.
    Μπράβο και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όμορφο κείμενο αν και ομολογώ ότι προσωπικά μου έβγαλε κάτι το μελαγχολικό.

    Καλά να περνάς Κική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμενα φιλε μου μου εβγαλε μια μελαγχολικη μα εντονη κραυγη και με κεντρισε ιδιαιτερα!
      Να εισαι καλα και να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  7. Η Μαριλένα έχει πολύ ταλέντο στη γραφή!Πολύ ωραίος λόγος που κυλάει σαν νεράκι....Πολλά μπράβο της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχεις δίκιο Κική μου! Είναι πολλά περισσότερα από ένα υπέροχο διήγημα!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και βέβαια θα συμφωνήσω πως το συμπεθερόνι μου το τρελό (βλέπε Μαριλένα) είναι ένα διαμάντι! Φιλιά πολλά στα κορίτσια μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να σαι καλα αδυναμια καλη!
      ευχαριστουμε πολυ!
      φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  10. Κική μου δεν έτυχε να το διαβάσω στο blog της Μαριλένας, γι' αυτό χάρηκα με αυτή σου την αναδημοσίευση που μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω ένα τόσο εξαιρετικό κείμενο.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι πολυ Ελενη μου!
      ευχαριστω για την επισημανση.
      φιλακια πολλα πολλα! <3

      Διαγραφή
  11. Ναι, αυτά που εσύ είπες, ένα όμορφο και υπέροχο κείμενο. Χάρηκα να το διαβάζω, ευχαριστώ στις δύο σας!

    2 φιλιά και 2 καφεδάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν το ήξερα το κείμενο...
    Χάρηκα που το γνώρισα μέσα από σένα!!!!

    φιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι πολυ που το εμαθες μεσω εμου Ελενη μου.
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  13. θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες
    χαίρομαι που σε βρήκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κική μου καλησπέρα . Χάθηκα αλλά δεν ξέχασα , καλά έκανες και αναδημοσίευσες το γραπτό της Μαριλένας , το οποίον είχα διαβάσει και η ουσία του μυστηρίου με τύλιξε απαλά!!1
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. φίλη μου καλή μου φίλη, μπράβο για την αναδημοσιευση ελπιζω να εισαι καλα σε καλημερίζω και εύχομαι τα καλύτερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. To ειχα διαβασει κι εγω κι ειχα μαγευτει! Πολυ ωραια η ιδεα σου! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ♥ Πάω από της Μαριλένας γιατί το έχασα εκεί ♥
    Μάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χίλια ευχαριστώ και πάλι Κική μου και σε όλους για τα γλυκά σας λόγια!!!
    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμεις ευχαριστουμε για την απλοχερη προσφορα σου Μαριλενακι γλυκο!
      Φιλακια πολλα πολλα! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να