Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΠΟΙΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙ ΣΤΙΛΒΟΝΤΟΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ.





Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στη νιότη σου και θέλεις να καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!

Ένας άνεμος διαρκής Ελευθερίας δέρνει το πρόσωπό σου και εσύ συνεχίζεις να ιχνηλατείς επάνω σε στοιβαγμένα, μύρια όνειρα που έκλεισες εχθές σε ένα καφετί χιλιομπαλωμένο σάκο.


Ακούω τα πέταλα του αλόγου να βυθίζονται στο σκληρό χώμα και ξέρω πως επίτηδες επέλεξες αυτή τη διαδρομή για να ποδοπατήσεις τα θέλω και τα όνειρα που έμειναν απραγματοποίητα κάτω από ένα μεταξωτό σεντόνι.
Να ξέρεις όμως πως τα όνειρά σου ήταν πλεγμένα με ροδοπέταλα και αυτή τη στιγμή χρειάζονται ανθόνερο για να αναβιώσουν πάλι!
Αν μου επιτρέψεις! Θα τα ραντίσω εγώ!
Φοβάμαι πως δε θα με αφήσεις όμως!


 Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Καλπάζεις", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"

 




Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στη μάχη σου και θέλεις να καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!

Έρχεσαι σαν σίφουνας, άνεμος, κατακτητής και το άλογό σου σέρνει τη σημαία, το λάβαρο της Επανάστασης.

Φοράτε πανοπλία! Σας βλέπω! Τρομάζω! Δε σας πάει αυτή η στολή!
Άλλα όνειρα είχα σκεφτεί για σένα!
Αυτή τη φορά τη ζώνη σου κοσμεί μια θήκη με πιστόλι! Και θήκες πολλές για σφαίρες!
Ο Κεραυνός παρατηρώ έχει μια κόκκινη γραμμή στο πρόσωπο. Ανάμεσα στα μάτια του που σα ρυάκι τρέχει!
Μια πετσέτα ψάχνω να βρω να τη σκουπίσω μα δεν υπάρχει καμιά τριγύρω!
Κι έπειτα εσύ!
Στο δεξί σου μάγουλο ένα κόκκινο ρυάκι, ίδιο με αυτό του αλόγου κυλάει!
Μα γιατί πρέπει να ματώσεις για να κατακτήσεις τους κόπους και να δαφνοστεφανωθείς τις μάχες σου;
Κι αν αυτό το αίμα δεν είναι δικό σας;
Αυτό δε θέλω να το σκέφτομαι!
Αν είναι κάποιου άλλου; Να ξέρεις πως αν αποδειχθεί ότι είναι κάποιου άλλου παύεις να είσαι «Το Παιδί του Λιβαδιού», για πάντα!
Κι αν αυτό σου ακούγεται πενιχρό τότε δεν έχεις καταλάβει τί μπορεί να σημαίνει και να συμβολίζει ένα απλό λιβάδι!

Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Καλπάζεις", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"




 

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε ;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.

Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.
Δός μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ’ ουρανού
να στις γιομίσω.

Νικηφόρος Βρεττάκος 







"Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου. Μέσα της
όλοι μεγαλώνουμε. Οι διάδρομοι είναι λευκοί. Τ’ άνθη μιλούν.
Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος."

Ανδρέας Εμπειρίκος, συλλογή Ενδοχώρα (1934 – 1937), ενότητα "Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας", Εκδόσεις Άγρα 1988, γ’ ανατύπωση
 __________________

Ιδιαίτερο συναίσθημα να βλέπεις πως οι στίχοι σου οπτικοποιούνται (αναφερόμενη στις δύο πρώτες φωτογραφίες) με τόσο ρεαλιστικό μάλιστα τρόπο και όχι από εσένα, από έναν συνάνθρωπό σου, που όπως όλα δείχνουν, άνοιξε την ψυχούλα του και επέτρεψε, στα δικά σου γραφόμενα, να την αγγίξουν!

Ναι είμαι ευλογημένη γιατί σημασία δεν έχεις πόσους θα αγγίξεις αλλά ποιούς!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!

 Οι φωτογραφίες από τον Βόλο και την πολύτιμη Αλεξάνδρα Μουριοπούλου!

Ευχαριστώ πάρα πολύ! <3

Σχόλια

  1. Κική μου θα πρέπει να είναι μοναδικό συναίσθημα να βλέπεις το δημιούργημά σου να ταξιδεύει παντού (και εις διπλούν μάλιστα!)
    Καλή εβδομάδα σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο......! πολύ όμορφο Κική μου.
    Καλή σου βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι ωραία κίνηση της Αλεξάνδρας! Μπράβο ρε κορίτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρόνια σου Πολλά
    και καλά "πατάγματα" στα βιβλία σου...
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να