Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ...

      Μία από τις αναρτήσεις που δυστυχώς μου σβήστηκαν ή τις έχασα, ήταν το παρακάτω καταπληκτικό για εμένα απόσπασμα ποιήματος που είχα βρει μέσω της google και το είχα αφιερώσει στις κολλητές μου φίλες Καίτη και Εύη. Το βρήκα λοιπόν ξανά σήμερα και το αναδημοσιεύω, πάντα με την ίδια αφιέρωση...!



Θα είμαστε φίλοι... 

(ποίημα, δε γνωρίζω τον συγγραφέα, σε απόδοση του Γ. Πιντέρη)



    Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
    Κάποτε ήμουνα ο τάφος για ένα κουνελάκι,
    ένα καλάθι του μπάσκετ στο γκαράζ,
    ένα λαχανί μπάλωμα,
    θάμνοι και δέντρα πασχαλιάς που τα σκαρφάλωναν μυρμήγκια.
    ήμουνα βραχόσκαλες και μια μυστήρια στέρνα,
    φωτιές από ξερόχορτα,
    ήμουν νεροπόλεμος και πινγκ-πονγκ στο υπόγειο.
    Ήμουνα ένας μικρούλης άσπρος φράχτης,
    ένα κρεβάτι και μια σιφονιέρα σφένδαμνο που μοιραζόμουνα μ' αδέλφια,
    μια σκυλίτσα που τη λέγαν Σάντυ και χόρευε.
    Φίλους ήτανε εύκολο να βρεις.
    Σκαρφαλώναμε δέντρα,
    χτίζαμε χορτοκάλυβα,
    κυνηγούσαμε φίδια -και ονειρευόμαστε πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι: Πέρα από χρόνια παιδικά,

    Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
    Κάποτε ήμουν εύκολος να με προβλέψεις.
    ήμουνα μορφωμένος, εκπαιδευμένος,
    μ' αγαπούσαν -όχι όπως ήμουνα, μα όπως έδειχνα να είμαι.
    Ο ρόλος μου ήταν ο ασφαλής μου τρόπος για να κρύβομαι.
    Δεν είχα λόγο ν' αλλάξω.
    Με παραδέχονταν. Τους ευχαριστούσα.
    Τότε, άξαφνα σχεδόν, άλλαξα.
    Τώρα είμαι λιγότερο σίγουρος, πιότερο ο εαυτός μου.
    Ο ρόλος μου σχεδόν εξαφανίστηκε.
    Οι ρίζες μου δεν είν' στην εκκλησιά μου, τη δουλειά μου, την πόλη μου,
    ούτε καν στον κόσμο μου.
    Είναι μέσα μου.
    Φίλους δεν είναι εύκολο να βρεις -και ονειρεύομαι πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι; Πέρα από ρόλους.

    Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
    Είμαι πιο μόνος από πριν. Κομμάτι ζώο,
    μα όχι προστατευμένο από ένστικτα ούτε περιορισμένο από την όρασή του μόνο.
    Είμαι και κομμάτι πνεύμα, όμως σπάνια ελεύθερο,
    περιορισμένο από τη γεύση, την αφή, το χρόνο -με μια λαχτάρα για τη ζωή ολάκερη.
    Δεν υπάρχει ασφάλεια. Η ασφάλεια είναι επανάληψη και φόβος,
    η αναβολή της ζωής.
    Η ασφάλεια είναι προσδοκίες και δεσμεύσεις
    και πρώιμος θάνατος.
    Με την αβεβαιότητά μου ζω.
    Υπάρχουνε μπροστά βουνά να σκαρφαλώσω, σύγνεφα να καβαλήσω,
    αστέρια να εξερευνήσω, και φίλοι για να βρω.
    Υπάρχω μόνο εγώ -και ονειρεύομαι πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι: Πέρα από ασφάλεια.

    Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
    Δεν ψάχνω μέσα στην ανάγκη, στο κενό,
    μα σ' έναν πόθο που όλο μεγαλώνει.
    Το κενό ψάχνει για οποιαδήποτε φωνή για να γεμίσει,
    για οποιαδήποτε μορφή να διώξει το σκοτάδι.
    Το κενό μας φέρνει πλήθη και σκιές που αναπληρώνονται εύκολα.
    Η ολοκλήρωση μας φέρνει έναν φίλο, μοναδικό, α-ναν-τι-κα-τά-στα-το.
    Δεν είμαι τόσο άδειος όσο πριν.
    Έχω τη θάλασσα, τον άνεμο, τη μουσική και τα βιβλία,
    τη δύναμη και τις χαρές του μέσα,
    και τη νύχτα.
    Δεν είναι ανάγκη η φιλία πια, αλλά πανηγύρι.
    Δεν είναι ιεροτελεστία, αλλά πραγματικότητα.
    Δεν είναι απαίτηση, αλλά προτίμηση.
    Η φιλία είναι εσύ κι εγώ -και ονειρεύομαι πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι; Πέρα από ανάγκη.

    Ποιος είμαι; Δεν το ξέρω.
    Ποιος είσαι; Θέλω να μάθω.
    Δεν είπαμε τα κάλαντα μαζί, δεν πήγαμε στο ίδιο το σχολείο.
    Δεν είμαστε από την ίδια πόλη, τον ίδιο Θεό, ούτε καν τον ίδιο κόσμο.
    Δεν υπάρχει ρόλος για να παίξουμε,
    ασφάλεια να προσφέρουμε,
    δέσμευση να κάνουμε.
    Δεν περιμένω απάντηση καμιά
    έξω απ' την παρουσία σου,
    τα μάτια σου,
    εσένα.
    Η φιλία είναι λεύτερη,
    κυλάει,
    είναι σπάνια.
    Δεν θέλει ερεθισμούς,
    είναι ερεθισμός η ίδια.
    Εμπιστεύεται, καταλαβαίνει,
    αναπτύσσεται, εξερευνά,
    χαμογελάει και κλαίει.
    Δεν κρεμιέται ούτε εξουθενώνει,
    δεν περιμένει ούτε απαιτεί.
    Είναι - και αυτό είναι αρκετό -
    και ονειρεύεται πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι;


Σχόλια

  1. ego tha soy apantiso me ena tragoudi...poy leei.....filoi gia panta sth zoh......filoi ego kai su.....

    apto sugkrotima filoi gia panta...

    sto afierono....

    filakia!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να