Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα!
Μαρία Κανελλάκη , Το αυγό του Προέδρου
Καλό φθινόπωρο σε όλους! Να περνάτε όμορφα εύχομαι και να αγαπάτε! Φιλάκια πολλά!
Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά;
Καλως σας βρηκα και παλι!
Σήμερα επιστρέφω με μια ιστορία του Καφενέ και χαιρομαι πολύ.
Τι ειναι όμως για όσους δε ξέρουν οι Ιστορίες του Καφενέ. Ειναι μικρες, αυτοτελείς, ιστοριες που εξελίσσονται ή συσχετίζονται με κάποιο καφενεδάκι. Όπως το έχει φανταστεί και πλάσει ο καθένας μας.
Η δική μου ειναι η ακόλουθη και γράφτηκε γρήγορα μα αβίαστα για να προλάβω την προθεσμία μεχρι τέλος Αυγούστου. Για ενα περιεργο λογο, νοιωθω πολλη ομορφα γράφοντάς τη... :)
Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Το εκτυφλωτικό
φως του ήλιου ζέστανε κι άλλο τον ιδρωμένη επιδερμίδα του. Με δυσκολία μπόρεσε
να αντικρίσει τον δρόμο. Κι αυτά τα αναθεματισμένα γυαλιά ηλίου πού είχαν
καταχωνιαστεί και δε μπορούσε να τα βρει το πρωί;
Με μια απότομη
κίνηση του δεξιού του χεριού απελευθέρωσε το τιμόνι και ψαχούλευσε για ένα
μπουκαλάκι νερό στο διπλανό κάθισμα. Προσπέρασε δυο μπουκαλάκια άδεια και το
τρίτο το έφερε κοντά στο στόμα του. Αναστέναξε όλο απογοήτευση όταν διαπίστωσε
πως σταγόνα δεν κυλούσε στο λαιμό του. Με μανία το τσαλάκωσε στην παλάμη του
δεξιού του χεριού και το πέταξε με δύναμη στο δίπλα κάθισμα για να το
τιμωρήσει.
Κι αυτή η
ζέστη…! Ανυπόφορη!
Μεσημεριάτικα.
Ντάλα ο ήλιος. Να οδηγεί σε ένα μέρος που αντί να βλέπει πράσινο να συναντά
καφέ και βράχους, να διψάει και αντί για νερό να πίνει ιδρώτα, δεν είχε
χειρότερο. Το μόνο που έμελε να συμβεί τωρα ηταν μια βλάβη στο αμάξι και ένα
κινητό δίχως σήμα. Είχε δει και μια ταινία το βράδυ…. Δεν ήθελε να σκέφτεται.
Οδηγούσε για ώρα
όταν συνάντησε ένα μικρό, γραφικό χωριουδάκι.
Μα τι βλάκας! Ούτε
το όνομά του δε πρόσεξε. Μόλις θυμήθηκε ότι είχε προσπεράσει μια ταμπέλα που
δεν έκανε καν το κόπο να κοιτάξει.
Ο δρόμος ηταν ευρύχωρος.
Χωμάτινος αλλά μεγάλος. Τα σπιτάκια δέσποζαν δεξιά και αριστερά σαν καλοί, ομοιόμορφα,
στημένοι στρατιώτες. Όμορφα σπίτια, καλοδιατηρημένα, καθαρά, με προσεγμένες αυλές
και κήπους.
Τον εντυπωσίασε
αυτός ο μικρός οικισμός. Σαν ένας μικρός, ουτοπικός παράδεισος χαμένος πίσω από
βράχια. Έντονη η βλάστηση στα σπίτια για έναν τοσο χωμάτινο δρόμο….
Έπιασε τον εαυτό
του να στεναχωριέται φθάνοντας στην
έξοδο του χωριού. Μόνο τότε αντιλήφθηκε ότι κάτι του έλειπε. Άνθρωποι; Δε
θυμάται να είδε ανθρώπους.
Συνοφρυώθηκε μα
μουδιασμένος σκέφτηκε πως είναι μεσημέρι, οι νοικοκυραίοι θα κοιμούνται. Ή θα
ηταν στις δουλειές τους.
Δουλειές; Τί
δουλειές; Σάμπως είδε μαγαζιά; Σάμπως είδε καλλιεργήσιμη γη; Αλήθεια πως
πότιζαν τόσα λουλούδια σε έναν τοσο σκληροτράχηλο τόπο;
Θα βγάζουν
μεταλλεύματα από τη γη σκέφτηκε. Σε όλους τους τόπους υπάρχει πλούτος. Αρκεί να
τον ανακαλύψεις.
Η έξοδος τον οδήγησε
σε ένα μικρό σταυροδρόμι. Δεξιά κι αριστερά δρόμος, στη μέση ένα μεγάλο πεύκο
και πινακίδα καμιά. Με μια βρισιά στο κράτος επέλεξε την δεξιά διαδρομή για να
ανακαλύψει αδιέξοδο. Όπισθεν και πάλι στη βάση του! Επιλογή λοιπόν της άλλης διαδρομής.
Της αριστερής. Κι η καρδιά του φτερούγισε. Το πρόσωπό του πάγωσε. Τί ηταν άραγε
αυτό; Σύμπτωμα θυρεοειδή; Μήπως να το κοιτούσε;
Σε λίγα μέτρα,
που το χώμα έμοιαζε φίλος και εχθρός του, είδε μια φιγούρα από μακριά να
γίνεται όλο και πιο έντονη καθώς τη πλησίαζε. Όσο πλησίαζε κοντά της, τοσο
εκείνη διογκονώταν.
Μόλις βρέθηκε σε
απόσταση αναπνοής αντίκρισε ένα μικρό, παραδοσιακό καφενέ βγαλμένο από
ασπρόμαυρη ταινία του παλαιού, βουβού κινηματογράφου.
Χαμογέλασε στην
εικόνα του και επιτέλους ένοιωσε τη δίψα του να λυτρώνεται. Με σπασμωδικές
κινήσεις έκλεισε το διακόπτη του αυτοκινήτου και κατέβηκε από αυτό.
Το μικρό
καφενεδάκι είχε μόνο δυο τραπέζια που στόλιζαν το εξωτερικό του χώρο. Μέσα δε
μπορούσε να διακρίνει τι βρισκόταν διότι η πόρτα ήταν κλειστή αλλά το ξύλινο
παράθυρο που ηταν ανοιχτό μαρτυρούσε ανθρώπινη ύπαρξη στο χώρο. Η λευκή
κουρτίνα όμως εμπόδιζε την όρασή του.
Για κάποιον
απροσδιόριστο λογο, εστίασε στα δυο ξύλινα, στρογγυλά τραπεζάκια με τις δυο
ξύλινες καρέκλες. Ένα εκ δεξιών και ένα εκ αριστερών της πόρτας.
Επάνω στα
τραπεζάκια υπήρχε και από ένα μικρο, γυάλινο, στρογγυλό τασάκι. Αυτόματα σκέφτηκε τα
τσιγάρα του στο αυτοκίνητο. Προβληματίστηκε βλέποντας πως από κάτω τους υπήρχαν
κάποια μικρά, διπλωμένα χαρτάκια. Συγκεκριμένα, ένα διπλωμένο χαρτάκι κάτω από
κάθε τασάκι.
Σκέφτηκε να μη δώσει
σημασία και να χτυπήσει την πόρτα μα η περιέργεια ηταν τοσο έντονη που δε μπορούσε
παρά να γίνει έρμαιό της.
Δίχως να το καλοσκεφτεί
στάθηκε πάνω από το δεξιό τραπεζάκι. Το τασάκι ανασηκώθηκε και μια μικρή, λευκή,
τσαλακωμένη επιφάνεια έκανε την εμφάνισή της. Σε λίγα λεπτά αυτή η επιφάνεια βρισκόταν
στις παλάμες του. Με επιδέξιες κινήσεις την άνοιξε. Ήταν μια σελίδα τετραδίου.
Μια μεγάλη μουτζούρα τη στόλιζε. Προσπάθησε να δει τι κρυβόταν πίσω απο τη μουτζούρα
αλλα δε τα κατάφερε.
Ένα ιδιαίτερο
κάλεσμα, όχι αυτό της περιέργειας ή της εξερεύνησης, κάτι άλλο όμως πιο δυνατό,
πιο αισθαντικό τον οδήγησε στο αριστερό τραπέζι. Με γρήγορες κινήσεις μιμήθηκε
την προηγούμενη στάση του.
Τον παραξένευσε
που αυτό το χαρτάκι δεν ηταν τσαλακωμένο αλλα αυτό πού τον παραξένευσε ακόμη
περισσοτερο ήταν το περιεχόμενό του.
Με μεγάλα
γουρλωμένα μάτια έστρεψε το βλέμμα προς τα πίσω, προς το χωριό που είχε διαβεί
και είδε τα σπίτια να στέκουν σαν μαρμάρινο άγαλμα και να τον κοιτάνε. Τρόμαξε
όταν διαπίστωσε πως ακόμη και τα λουλούδια τον χαμογελούσαν. Οι κόρες των
ματιών του επέστρεψαν ξανά στη σελίδα τετραδίου που κρατούσε στο χέρι του.
«Μόλις διαβήκατε
την οδό της Αγάπης», φανερώθηκαν καποια εντονα, καλλιγραφικά, κόκκινα γράμματα
και η καρδιά του φτερούγησε όπως πριν.
Ένα έντονο τρίξιμο φυλάκισε το βλέμμα του. Η πόρτα του
καφενέ είχε μόλις ανοίξει…. Το άρωμα του μεθυστικού καφέ τον τράβηξε μηχανικά κοντά του.
Μπήκε μέσα και η πόρτα έκλεισε….
Ενα δυνατό αεράκι φύσηξε και η λευκή κουρτίνα στο παράθυρο ξεπρόβαλλε στο κενό χώρο. Διάσπαρτα άνθη είχαν κεντηθεί επάνω της... Ενας ήχος κρυστάλλων ακούστηκε να κουδουνάει στον αγέρα και η κουρτίνα "χόρεψε".
Ενα μικρό ταμπελάκι επιγραφής στην πόρτα του καφενέ που ορκιζόμουν πριν οτι δεν υπήρχε έγραφε:
Εκλεκτός και ο
επόμενος που θα καταφέρει να τη διαβεί… και θα ξεδιψάσει!
Ο αέρας το κούνησε ελαφρώς κι αυτό υπάκουσε. Απλά! Λιτά! Άξια!
___________________________________________________
Αυτό ήτανε. Ευχομαι να σας άρεσε...
Για.οσους θέλουν να "σερβιριστούν" και άλλες ιστορίες μπορούν άνετα να "ξεδιψάσουν" εδω:
Δημήτρης Ασλάνογλου , Coffee time
Ινώ, Σκιάθος, Απογευματινό καφεδάκι
Lysippe, Στα δυο χέρια της θύμησης
Christina Andromeda, Καφεναί
Giwta Ar. Καφενές οδού ευτυχίας
Κλαυδία, Των τραίνων ιστορίες
Γλαύκη, Η ζωή δεν μας χωράει όλους
Αλέξανδρος,Η Ροζάννα στη χώρα της κοκαΐνης
Σμαραγδένια Ρούλα,Το απρόοπτο,
Des Jav, (Δέσποινα) Το παρελθόν χτυπά την πόρτα
Λάχεσις (Επιλογή). Ο τρελ'Αντώνης
Τάσος Κ. Η Βασίλισσα
Velvet, Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι
Rylie, Στη σκιά του πλάτανου
@ριστέα, Παράλληλα σύμπαντα
Μαζεστίξ, Κόκκαλα έχει το καφέ
Έλλη (Funkey Monkey) Τα κίτρινα μολύβια
Ελένη Φλογερά, Τα απρόοπτα ομορφαίνουν τη Ζωή
Μαρία Κανελλάκη , Το αυγό του Προέδρου
Γιώργος-Hengeo, το Παζλ των Ψυχών
Μαρίνα Λίγος καφές για τα ξένα
"Απλά, Λιτά, Άξια" ΥΠΕΡΟΧΟ Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου!
Eυχαρισώ πολύ Μαρία μου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Κικίτσα μου μας κέρασες θαλασσινή αύρα πάνω σε έναν έρημο, βουνίσιο τόπο. Κρύβει πολλή αισιοδοξία το κείμενο σου παρ'ολη την ερημιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η προσμονή ...σαν μια σκηνή από ταινία.... Να συνεχιστεί η ιστορία ...πρότασή μου :)
Μπράβο σου!
Φιλάκια πολλά καρδούλα μου ♥
Να σαι καλα κοπελα μου!
ΔιαγραφήΕυχαριστω πολυ για την πολυτιμη βοηθεια σου!
Ξερεις εσυ!
Φιλακια πολλα!
εγώ πάντως διαβάζοντάς το ξεδίψασα και δροσίστηκα! ειναι υπέροχο Κικίτσα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω πολυ ξαδερφουλα μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
Τι υπέροχη, όμορφη και ονειρεμένη ιστορία Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απόλαυσα!
Καλημέρα σου εύχομαι!
Φιλιά!
ευχαριστω πολυ!
Διαγραφήφιλακια!
Ιδιαίτερη και όμορφη η συμμετοχή σου, Κική μου! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
ευχαριστω πολυ Ελλη μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
Θα συμφωνήσω με την Αριστέα. Να την συνεχίσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' αυτό το μυστήριο που άπλωσες, με τον ξεχωριστό σου τρόπο, "είδα" όλο το σκηνικό μιας πορείας που η κουρτίνα της ψυχής σάλεψε!
Κική μου ήταν υπέροχο!
μα τι παραστατικο το σχολιο σου Αντιγονη μου!
Διαγραφήευχαριστω πολυ!
φιλακια πολλα!
Υπεροχη ιστορια Κικη μου! Με εκπλησσεις διαρκως ευχαριστα με την πολυδιαστατη γραφη σου!Δεν ξερω αν και πως θα μπορουσε μια τετοια ιστορια να συνεχιστει. Ομολογω πως οταν τελειωσε μου αφησε ενα αισθημα απολυτης πληροτητας, σαν να ειχαν ολα ειπωθει, σαν ο,τιδηποτε αλλο να ηταν περιττο, να αφαιρουσε κατι απο τη μαγεια. Ο ανθρωπος ταξιδεψε, ταλαιπωρηθηκε, διψασε, αλλα εφτασε τελικα στην αγαπη και δικαιωθηκε! Φιλακια!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω τοσο πολυ κοπελα μου!
Διαγραφήευχαριστω μεσα απο την καρδια μου!
ωραιότατη
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα! :)
ΔιαγραφήΠραγματικά σε ξαφνιάζει ευχάριστα, αυτός ο παράξενος καφενές! Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προσδοκίες του αναγνώστη και αυτό κάνει τη διαφορά! Ωραία επίσης η περιγραφή της αφόρητης
ΑπάντησηΔιαγραφήζέστης! Τελικά πολύ ωραίος ο διαφορετικός σου καφενές!!!
ευχαριστω πολυ Ινω μου! :)
ΔιαγραφήΠολύ ωραία η ιστορία σου Κική μου, αισθάνθηκα έντονα την ερημιά του τόπου και το μυστήριο του έρημου καφενέ! Θα ήταν τέλεια για συνέχειες, αν και είναι δουλειά για ... περίτεχνες πένες! Να... σαν τη δική σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε κανεις να κοκκινιζω!
Διαγραφήευχαριστω πολυ!
Για την ιστορία σου, με εκφράζουν απόλυτα οι προλαλήσαντες. Υπέροχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα απλά να σου πω, πως θα μπορούσες να γράψεις ιστορίες μυστηρίου. Κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον, η πλοκή εξελίσσεται και κορυφώνεται μ΄έναν τρόπο που δεν είναι καθόλου προβλέψιμος.
Καλώς όρισες πίσω στη γειτονιά μας, με μια πολύ δυναμική συμμετοχή!
ευχαριστω πολυ Μαρια μου!
Διαγραφήτι να πω οταν εσυ μου λες τετοια λογια!
να σαι καλα αγαπημενη μου!
Ιδιαίτερη η ιστορία σου Κική μου. Εξαιρετικό το ταμπελάκι στην πόρτα. Ίσως και κάποιοι άλλοι να διαβούν το κατώφλι και να ξεδιψάσουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
να σαι καλα Ελενη μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
Άντε βρε πουλάκι μου και μας έλειψες!Όμορφη ιστορία, όπως όλες οι δικές σου ζωντανή και απροσδόκητη στο τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω πολυ!<3
ΔιαγραφήΌμορφη ιστορία
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
να σαι καλα!
ΔιαγραφήΠολύ όμορφη η ιστορία σου, Κική μου! Να ΄σαι καλά! Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω πολυ! <3
ΔιαγραφήΚαλώς τη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάπη μονο αχ!
Καλό μας ξημέρωμα
αχ και βαχ! :)
Διαγραφήφιλακια καλη μου!
Υπέροχη και ιδιαίτερη κι αυτή η ιστορία σου Κική μου, με το μοναδικό σου τρόπο που ξέρεις εσύ να εκφράζεσαι . Περιμένω κι εγώ τη συνέχεια , μ΄αφησες ακόμα διψασμένη και με το άρωμα του καφέ στη μύτη !!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω πολυ Ζηνα μου!
Διαγραφήμε τιμας! :)
φιλακια πολλα!
Aυτή η αφόρητη ζέστη με έχει καταπονήσει όπως τον ήρωα της όμορφης ιστορίας σου που η περιπλάνηση τον οδήγησε μέσα από βουνίσιους χωματόδρομους , έρημα χωριουδάκια......, στο δρόμο της αγάπης , σε έναν υπέροχο προορισμό που θα δροσιστεί η ύπαρξή του !!! Θαυμάσιο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω πολυ Κλαυδια μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
Αγάπη μόνο! Υπέροχη η ιστορία σου Κική μου, όπως πάντα γράφεις τέλεια, σου το έχω ξαναπεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου!!! Όμορφη συμμετοχή! :)))
ευχαριστω πολυ! <3
ΔιαγραφήΌμορφη ιστορία, σε ξεδιψά από την αφόρητη ατμόσφαιρα της πραγματικότητας! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα γλυκια μου! :)
ΔιαγραφήΚαλώς όρισες Κικίτσα!!!πολύ όμορφη ιστορία!με υπέροχο και απροσδόκητο τέλος.Καλή συνέχεια....
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα καλη μου!
Διαγραφήευχαριστω πολυ!
Υπέροχη η συμμετοχή σου Κικίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μας ήρθες!!!
φιλάκια πολλά
να σαι καλα Ελενη μου!
Διαγραφήκαλως σας βρισκω!
Πολύ μυστηριώδης η ιστορία σου................!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ήταν....εύχομαι να είσαι καλά :)
Να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο!!!
ειμαι καλα φιλη μου!
Διαγραφήευχαριστω πολυ!
Εξαιρετική και απρόβλεπτη όπως πάντα Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη!
Καλώς όρισες πίσω στα "πάτρια εδάφη" (χαχαχαχαχα) αισθητή η απουσία σου!
φιλάκια πολλά
χαιρομαι που επανηλθα αγαπημενη μου!
Διαγραφήευχαριστω για ολα!
Ένα κείμενο καλογραμμένο και αισιόδοξο, αυτό ακριβως που σου ταιριάζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια, πολϋ όμορφη ιστορία!
ευχαριστω πολυ Γιωτα μου! <3
ΔιαγραφήΈχω ανατριχιάσει απο συγκίνηση.Λες καπου να βρούμε καποτε, χαρτάκια κάτω απο ένα τασάκι; όδος Αγάπης!'μπραβο σου Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν προλαβα ως τωρα να διαβάσω τις άλλες ιστορίες , όμως εστω και με καθυστέρηση προσπαθώ να μην τις χανω.φιλια πολλά
καλο μηνα απο αυριο!
ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ έφυγε, ακριβώς όπως τον αναφέρεις στις εικόνες σου μέσα απ΄ τον όμορφο γραπτό σου λόγο!φιλιά!
Βαρβαρα μου, καλη μου φιλη ευχαριστω για ολα! :)
Διαγραφή♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Πολυ ομορφη η ιστορια σου!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα φιλε μου!
Διαγραφήευχαριστω!
Μου θύμισε σκηνή από επεισόδιο της σειράς twilight zone, με ατμόσφαιρα λίγο θρίλερ! Κάτι διαφορετικό από τις τετριμμένες ιστορίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να σου αρεσε.
ΔιαγραφήΝα εισαι καλα!
Τι ωραία να γυρνάει κανείς από διαδικτυακή αποχή και να βρίσκει τέτοιες όμορφες ιστορίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα Κικίτσα!
Να σαι καλα Αθηνουλα μου!
ΔιαγραφήΦιλακια πολλα!
Εκφρασούλα μου ποιος δεν θα θελε να συναντήσει και να διαβεί αυτήν την οδό;;; Πολύ όμορφη και παραστατική η ιστορία σου! Μου αρέσει πολύ κι αυτό το μυστήριο που αποπνέεις τελευταία στα κείμενά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ κοπέλα μου!!
Ευχαριστω για ολα αγαπημενη μου!
ΔιαγραφήΦιλακια πολλα!
Πάρα πολύ όμορφη η ιστορία σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δίκιο η Μαριλένα...σου πάει το μυστήριο!
Φιλιά πολλά!!
Ευχαριστω Μαρια μου!
ΔιαγραφήΦιλακια πολλα!