Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΔΕ.....





"Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο διέσχισε ένα πλακόστρωτο, επιβλητικό στενό στο οποίο δεξιά κι αριστερά υπήρχαν μικρά οπωροπωλεία όπου στους εξωτερικούς τους πάγκους απλώνονταν πανέμορφα, ολόφρεσκα φρούτα όλων των ειδών.

Τα λευκά σταφύλια του κέντρισαν το ενδιαφέρον. Αμέσως έφερε τη μηχανή στο πρόσωπό του. Εστιάζοντας στο σταφύλι και πριν ακόμη πατήσει το κουμπί είδε μέσα από το φακό του ένα χέρι με όμορφα, μακριά, αδύνατα δάχτυλα να αρπάζει το σταφύλι και να το απομακρύνει από το πεδίο όρασής του.


Και ξαφνικά την είδε…"
 
 
 
 



«Δηλαδή φοβήθηκα μη σε αφήσω να με ανακαλύψεις;» ρώτησε κοιτώντας τον ρομαντικά, δείχνοντας πως έχει πλέον αφεθεί.
«Ας το πούμε κι έτσι…» τόνισε χαρίζοντάς της το πιο γλυκό του χαμόγελο και πιάνοντάς τη από το χέρι, την έβαλε να καθίσει ξανά στο παγκάκι πάνω στο οποίο είχε αφήσει τον μπλε φάκελο με τις σημειώσεις της.
«Παραλίγο να αφήσεις εδώ τις σημειώσεις σου. Πρέπει να θύμωσες πολύ μαζί μου;» ρώτησε καθισμένος πια, μια ανάσα από αυτήν και με διάθεση περιπαιχτική.
«Όχι τίποτα άλλο, θα έχανα και την εργασία μου. Κι άντε πάλι από την αρχή», τόνισε χαμογελαστή πλέον και απαλλαγμένη από κάθε στιβαρή έννοια.
«Λοιπόν, θα μου μιλήσεις τώρα για το θέμα της εργασίας σου; Ρώτησε με γλυκιά φωνή και η συζήτηση άρχισε να κυμαίνετε σε φιλικό επίπεδο.
«Πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω πως η ζωή ενός ανθρώπου έχει μια κοινή συνισταμένη με τη διαδρομή ενός τρένου», είπε θαρραλέα η Στεφανία.
«Δηλαδή;»
«Να…, η ζωή μας έχει πολλά κοινά με τη διαδρομή ενός τρένου. Τι εννοώ… "






"Το νεαρό αγόρι, σαν αίλουρος, έτρεξε μακριά. Τα πρόβατα τον κοίταζαν να απομακρύνεται και ξάφνου, ένα μικρό αεράκι, έμοιαζε να τρέχει ξοπίσω του. Ήταν σα να ήταν οι προσευχές τους. Διότι για την Αγάπη, ακόμη και τα ζώα, μπορούν να προσεύχονται!
Η Μάρθα προχώρησε προς τη στάνη και έψαξε να βρει παγούρι με νερό. Όταν το εντόπισε σα μανιασμένη οδηγήθηκε επάνω του.
Είχε πιει σχεδόν όλο το παγούρι όταν διαπίστωσε πως το νεαρό αγόρι είχε ήδη φτάσει στο τέλος του κάμπου.
Προσευχήθηκε με όλη της τη δύναμη να προλάβει. Δεν ήξερε αν ήταν σωστή ή λάθος η κίνησή της αυτή αλλά ήξερε πως αν δεν το έκανε θα το μετάνιωνε για πάντα.
Τα πρόβατα στράφηκαν προς το μέρος της και διαπίστωσαν πως η γυναίκα σταύρωνε το αγόρι που είχε πλέον εξαφανιστεί από το οπτικό τους πεδίο.
Ό,τι ήταν να γίνει θα γινόταν σε λίγα μόλις λεπτά.
Σαν ο Θεός να έδωσε φτερά στο αγόρι, εκείνο κατηφόριζε πετώντας προς το χωριό."

~~ Απoσπάσματα από το νέο μου βιβλίο "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών"
Για να το αποκτήσεις, επικοινώνησε άμεσα μαζί μου.
Ευχαριστώ για κάθε δυνατότητα που μου δίνεις.

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου



Καλημέρα, εκφραστικοί.
Καλή εβδομάδα. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να