Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ" ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ.


Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.
Τί μου κάνετε;
Εύχομαι να είστε όλοι καλά.

Μιας και που το τελευταίο καιρό ασχολούμαι και εγώ, όπως και οι περισσότεροι απο εσάς, ενεργοί συμπολίτες μου, με όσα συμβαίνουν στην οικονομία και όχι μόνο της χώρας μας, άφησα σε δεύτερη μοίρα το βιβλίο μου αλλά σήμερα αποφάσισα να το επαναφέρω δριμύτερο.

Που λέτε φίλοι, τα ανανεωμένα λάφυρα, δηλαδή τα λάφυρα της δεύτερης έκδοσης επέστρεψαν με καλύτερο χαρτί και ζητάνε τις αγκαλιές των ανθρώπων που θα τα υποδεχτούν στο άμεσο μέλλον.

Επειδή στο facebook ανεβάζω περισσότερες εικόνες και αποσπάσματα, θα ξεκινήσω σιγά σιγά να ανεβάζω και εδώ όσα περισσότερα μπορώ, ελπίζοντας φυσικά να σας αρέσουν.

Λοιπόν για όσους δε με παρακολουθούν στο facebook, για όσους είστε νέοι αναγνώστες στο blog και δε ξέρετε και για όσους με διαβάζετε τακτικά και σας αρέσει, θα ήθελα να σας παρουσιάσω για άλλη μια φορά, με πιο αναλυτικό τρόπο "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" και αυτό το "μου" στο τέλος προς Θεού, μη το εκλάβετε ως εγωκεντρικό, είναι κάτι που αναλύεται στο οπισθόφυλλο μα και στις πρώτες σελίδες του βιβλίου.

Και επειδή για μένα, εσείς εδώ στο μπλοκ, είστε πολύ σημαντικοί, θα ήθελα να σας εκμυστηρευτώ και κάτι που δε ξέρουν πολλοί.

Με τη δημιουργική ομάδα του mystory που συνεργαστήκαμε για την έκδοση του βιβλίου συζητήσαμε αρκετά για το αν θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η κτητική αντωνυμία στο τέλος, φοβούμενοι πως οι αναγνώστες μπορεί να μη καταλάβουν από το οπισθόφυλλο που ακριβώς αναφέρομαι και γενικώς φοβηθήκαμε αυτό το εγωκεντρικό που ανέφερα και πριν. Μετά απο αρκετή συζήτηση σκεφτήκαμε να αλλάξουμε τίτλο ή να το ονομάσουμε σκέτο "Λάφυρα Ψυχής" αλλά μετά τη συζήτηση και ενώ είχαμε καταλήξει σε άλλο τίτλο, εγώ τι έκανα; Άραξα στο κρεβάτι μου και άρχισα να διαβάζω τα ποιήματα και ένιωθα, ειλικρινά σας μιλάω, πως μου μιλούσαν και μου ζητούσαν να μην αλλάξω το τίτλο τους, οπότε την επόμενη κιόλας μέρα συζητήσαμε και αποφασίσαμε να μην αλλάξει ο τίτλος και η κτητική αντωνυμία στο τέλος να παραμείνει. 


Στην ουσία λοιπόν τα ίδια τα ποιήματα υπερασπίστηκαν και κράτησαν τον αρχικό τους τίτλο και ένιωσα ξαφνικά ακόμη περισσότερο υπερήφανη για εκείνα. Επαναστατικά τα λάφυρα! ;)


Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει γραφτεί με αγάπη, με πολλή αγάπη. Αγάπη για εκείνο, για τους ανθρώπους, για το όνειρο, για την αρχή, για την όλη διαδικασία. 


Αυτή λοιπόν η αγάπη με έκανε να το αγκαλιάσω και να "σκύψω" πάνω του τόσο πολύ που ήθελα το υπόβαθρο των σκέψεών μου για κάθετί που το αφορά να είναι ξεκάθαρο και να φαίνεται εύκολα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που θα ήταν θετικοί στο να μπορέσουν να διακρίνουν κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να άφηνα να φανεί.

Πραγματικά και χωρίς να φανεί ματαιόδοξο αυτό που θα σας πω, έχω βάλει τόσο αγάπη και μεράκι σε αυτό το εγχείρημα που όταν μου είπε μία αναγνώστρια πως το βιβλίο έχει ζωή και νιώθει διαβάζοντάς το πως εκείνο μπορεί και αναπνέει, ένιωσα πως φόρεσα το ακριβότερο στέμμα του κόσμου στο κεφάλι μου. Τέτοια τιμή και τόσο μεγάλη υπερηφάνεια.

Σας μίλησα πριν για κάποιο υπόβραθρο σκέψης, ένα υπόβαθρο που υπάρχει ακόμη και σε αυτό το υπέροχο για μένα εξώφυλλο που πραγματικά τα σχέδια που μου έφτιαξε η γραφίστρια της δημιουργικής ομάδας του mystory ήταν όλα τόσο όμορφα που δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να επιλέξω αλλά να σα πως την αλήθεια, πάλι διαβάζοντας τα ποιήματα κατέληξα να επιλέξω το συγκεκριμένο, επειδή εκείνα επέλεξαν μέσω εμένα. Μη με περάσετε για τρελλή, συνομιλώ με τα ποιήματα διαβάζοντάς τα και εκείνα επιλέγουν ότι πραγματικά θελήσουν. Ακόμη και τη σημερινή ανάρτηση εκείνα μου ζήτησαν να τη συντάξω. Ναι, ναι... αλήθεια! 

Θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για το καταπληκτικό αυτό εξώφυλλο που είναι βασισμένο σε πίνακα του Αντρέ Κον (Andre Kohn), ο οποίος κυριολεκτικά μεγαλουργεί και βγάζει μια απίστευτη τρυφερότητα και γαλήνη μέσα απο τα έργα του. Πατώντας επάνω στο όνομά του μπορείτε να δείτε πολλούς απο τους υπέροχους πίνακές του. Να σας πω πως ο συγκεκριμένος πίνακας ονομάζεται "Ballerina" και για μένα ήταν ακριβώς αυτό που ζήτησα από τους ανθρώπους εκείνους που εμπιστεύτηκα το έργο μου και επειδή ήταν και πρώτο καταλαβαίνεται πως ήθελα μια πολύ καλή αρχή, η οποία με φόβιζε παράλληλα αλλά τελικά είναι μέχρι να το πάρεις απόφαση. Όταν το πάρεις απόφαση, ζήστο και απόλαυσέ το όσο μπορείς. 

Θυμάμαι πως όταν συζήτησα με τους ανθρώπους του mystory για το εξώφυλλο που θέλω να έχει το βιβλίο, τους είπα πως το θέλω χρώματος καφέ αλλά όχι έντονου καφέ, απαλού καφέ για να θυμίζει χώμα και να συμβολίζει τις πνευματικές μάχες των ανθρώπων που δίνουμε και αναλύω με το δικό μου αλληγορικό τρόπο στα ποιήματα.

Θυμάμαι πως τους ειπα πως επειδή στη θεματολογία του βιβλίου βλέπουμε πάντα καποια "αόρατη" παρουσία να μας εξιστορεί τις ιστορίες και να έχει μια ιδιάιτερη δράση μεσα σε αυτές αλλά δε μπορούμε να καταλάβουμε τί ακριβώς είναι και τί μορφή μπορεί να έχει, θα μου άρεσε στο εξώφυλλο να υπάρχει η φιγούρα μιας γυναικείας μορφής οπου δε βλέπουμε το πρόσωπό της διότι κοιτάζει στο βάθος και εμεις βλεπουμε πλάτη, μαλλιά και ρουχα και ισως να φαινονται ελαχιστα καποια χαρακτηριστικά του προσώπου της.

Θυμάμαι πως τους είπα πως θα ήθελα εκτός απο τη γυναικεία μορφή να υπάρχει και κάποιο αντικείμενο που να συμβολίζει τη πορεία ενός ανθρωπου απο τη γέννηση έως το θάνατό του μιας και που με αυτό τον τρόπο κλείνει και το βιβλίο, με την "παράδοσή" του σε έναν άλλο κόσμο....

Και όλα φίλοι έγιναν πραγματικότητα. Όσα κατα κάποιο τρόπο είχα οραματιστεί έγιναν πράξη και εγώ έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα σε τέσσερα πανέμορφα εξώφυλλα που όλα είχαν πάνω τους οσα είχα ζητήσει, με παραλλαγές φυσικά αλλά με κοινό υπόβραθρο. Την επιλογή σας είπα πως την έκανα, έβαλα τα ποιήματα να διαλέξουν και θεωρώ πως δικαιώθηκαν.

Χρώμα καφέ, γυναικεία μορφή με πλάτη στραμμένη στο κόσμο και ένας καθρέπτης - αντικείμενο που αν παρατηρήσετε καλά, η κοπέλα - η μπαλαρίνα μας, πάει να να διεισδύσει... σε έναν άλλο κόσμο που σας ανέφερα παραπάνω....

Όσα ζήτησα υλοποιήθηκα. Πως να μη νιώθω ευγνώμων εγώ για αυτό; Πως να μην είμαι χαρούμενη και να καμαρώνω;


Σίγουρα έχω γράψει αρκετά και μπορεί να σας κούρασα, μα πως μπορεί να βάλει κανείς φρένο στη φωνή της ψυχής του;


Και συνεχίζω:

Το εξώφυλλο του βιβλίου που εμπεριέχει όσα σας ανέλυσα:




Το απεικονιζόμενο βιβλίο είναι μία ποιητική συλλογή που περιλαμβάνει 13 μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής.
Προσφιλείς εκφραστικοί μου τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η απλή και καθημερινή σύνταξη και λεξιλόγιο.



 Η αφιέρωση της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".




Σας τη παρουσιάζω "ατόφια", μέσα απο το βιβλίο και σας αποδεικνύω πως η αγάπη που ανέφερα πριν για τους Ανθρώπους ήταν και συνεχίζει να είναι αληθινή. Δεν αφιέρωσα μεμονομένα σε άτομα, αφιέρωσα σε ανθρώπους, σε όλους εκείνους τους Γενναίους και Αθεράπευτα  Ρομαντικούς, Γενναιόδωρους και "Αθώους" Ανθρώπους που ναι μπορούν να θεωρήσουν ως "Λάφυρο" ένα δάκρυ που κύλησε από τα όμορφα μάτια τους μα είχε ως κύρια συστατικά ένα φύλλο βάγιας και μία στάλα μύρο. Μόνο μία στάλα μύρο, μόνο ένα φύλλο βάγιας, διότι τόσα λίγα αρκούν, αρκεί να σκεφτεί κανείς και να συσχετίσει κάτα καποιο τρόπο τους συμβολισμούς τους.

Σε όλους εκείνους τους Ανθρώπους λοιπόν που με τα "μοσχομυριστά" τους δάκρυα, ράντισαν και πότισαν τον κόσμο τούτο  και τη ψυχή που κατοικώ....

 
Οι ευχαριστίες της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".




Σας τις παρουσιάζω και αυτές "ατόφιες", μέσα απο το βιβλίο και σας αποδεικνύω πως η αγάπη στους  Ανθρώπους συνεχίζεται και δε παύει ποτέ να υπάρχει μέσα στο βιβλίο διότι τα ποιήματα μιλάνε για το "Εμείς" και το "Εμείς" είναι πάντα καλύτερο απο ένα ξερό "εγώ".


Και για το τέλος, σας παρουσιάζω το οπισθόφυλλο, που συμπεριλαμβάνει μέσα του την επεξηγηματική μου έννοια στην κτητική αντωνυμία "μου" που πρωτοσυναντάμε στον τίτλο του βιβλίου.





Θα συνοδέψω το οπισθόφυλλο με ένα απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου", γιατί κάτα κάποιο τρόπο εσωκλείει μέσα του κάτι λίγο απο που προσπάθησα να συμβολίσω.

Σκεφτείτε μονάχα πως όποιος κρατάει στα χέρια του αυτό το βιβλίο του ανήκει αυτόματα ο τίτλος του. Δεν ανήκει σε μένα λοιπόν αυτή η κτητική αντωνυμία, ποτέ δεν άνηκε, στους συνανθρώπους μου ανήκει και σε όσους καταφέρουν να αγαπήσουν τη προσπάθειά μου όσο εγώ.

Διότι:

Κανείς δεν φεύγει αν αγαπηθεί!
Κανείς δεν φεύγει αν χαμογελάσει!

Κανείς δεν φεύγει αν προσφέρει, αν αγκαλιάσει, αν παρηγορήσει, αν κρατήσει ένα χέρι ή έναν ώμο, αναλόγως τη στιγμή!

Κανείς δεν φεύγει αν τον κρατήσεις για πάντα στην καρδιά σου! Αν τον κάνεις «λάφυρο» μιας μάχης που έδωσες, που δίνεις και που θα μάχεσαι να δίνεις για πάντα!



Γιατί η ζωή δεν είναι πόλεμος, είναι όμως ενίοτε μια εσωτερική διαμάχη και κάθε φορά που συγκρούεσαι, να ανασύρεις τα «χρυσά λάφυρα» που σου θυμίζουν όμορφες στιγμές που σου χάρισαν ή που σου δάνεισαν οι άλλοι! Και εσύ τις άξιζες! Τις κέρδισες! Και ξέρεις πως παρόλο που πέρασαν, που τράπηκαν στη δική τους άκαρπη φυγή, τίποτα δε μπορεί να ακυρώσει την ύπαρξή τους.



Κι αν οι αναμνήσεις κάποιες φορές πονάνε, να ξέρεις πως η πραγματικότητα του χθες είναι ενθύμιο και εφόδιο της αποκλειστικής ψυχής σου!

Και θα ’ναι για πάντα!



Κανείς δε «φεύγει» αν καταλάβει πως η οποιαδήποτε φυγή δεν είναι κάτι κακό, είναι απλώς η έξοδος μιας διαδρομής, που για κάποιο λόγο η πόρτα της έπρεπε να κλείσει.



Και θα ανοίξει μία άλλη! Κάπου παρακάτω θα δημιουργηθεί μια άλλη! Διαφορετική μα με κοινό γνώμονα την ίδια δίψα για ζωή, για ανάσα, για ταξίδι στο άγνωστο μα τον τόσο γνωστό μας κόσμο."


Όπως παρατηρήσατε στο επάνω απόσπασμα φίλοι, έκανα με μπλοντ γράμματα μία συγκεκρικένη πρόταση. Φυσικά και δεν είναι τυχαίο. Η συγκεκριμένη πρόταση δείχνει κάτι που προσπαθώ να κάνω πράξη στη ζωή μου και ένας τρόπος που μπορούσα να το κάνω αυτό σε ανθρώπους που είναι μακριά μου, είναι ο γραπτός μου λόγος. Γράφω σα να μιλάω σε φίλους επειδή το μόνο που θέλω είναι να προσφέρω, να αγκαλιάσω, να παρηγορήσω ή να κρατήσω ένα χέρι ή έναν ώμο, αναλόγως τη στιγμή. Είθε να το πετυχαίνω πάντα. Κυρίως σε όσους είναι μακριά μου.


Όποιος ενδιαφέρεται λοιπόν να αποκτήσει τη ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω μυνήματος στη σελίδα μου στο facebook που θα βρείτε στο πλαι δεξιά ή μέσω του e - mail μου που είναι το kikh_k@hotmail.com, για να μιλήσουμε και να βρούμε τρόπο για να έρθει το βιβλίο σύντομα κοντά σας.
Tα "ανανεωμένα και αναγεννημένα λάφυρα" περιμένουν ανθρώπινα χέρια να τα αγκαλιάσουν και να τα καλοδεχτούν.

Όσοι καταφέρατε να διαβάσετε όλη την ανάρτηση, μιας και που πιστεύω πως δύσκολα διαβάζει κάποιος μεγάλα κείμενα διαδικτυακά, ευχαριστώ που σταθήκατε δίπλα μου σε αυτή τη πλήρη εξομολόγηση - κατάθεση ψυχής, των Λαφύρων μου.

Να είστε καλά και να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο. Να περάσετε όμορφα και να ξεκουραστείτε.

Σχόλια

  1. Αγαπημένη μου Κική.. καταρχήν φοβερη η αναρτηση και η κατάθεση ψυχής σου.
    Ονειρευομαι κι εγώ κάποια στιγμή να εκδοσω δικο μου βιβλίο οποτε καταλαβαίνω ακριβώς πως νιώθεις!!!
    Σου ευχομαι καλοταξιδο και συντομα να ερθει και το επόμενο
    Σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλα αγαπημενη μου ηλεκτρονικη φιλη!
      Ευχαριστω πολυ!
      Ευχομαι ολα σου τα ονειρα να γινουν αμεσα πραξη!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  2. Καλοτάξιδο Κική
    Καλό Σ/Κ να έχεις.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάρα πολύ όμορφες οι παρουσιάσεις σου Κική μου. Ειδικά η παρουσίαση των αφιερώσεων οι οποίες μου άρεσαν και με συγκίνησαν πολύ. Καλή συνέχεια να έχει η δουλειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κική μου εγώ σε καταλαβαίνω..σε νοιώθω..κάθε δημιούργημα μας είναι μία..γέννα..ένα παιδί. Όσα και να γράψεις στο μέλλον, όσα και να αποκτήσεις αυτό θα είναι μέσα στη ψυχή σου διαφορετικό σαν...πρωτότοκο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω για ολα αγαπημενη μου αχτιδουλα!
      Φιλακια πολλα πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  5. Κική μου μας άνοιξες την ψυχή σου, αλλά και μπήκες στη δική μας με αυτό το υπέροχο αφιέρωμα στο βιβλίο σου!
    Ελπίζω να καταφέρω να το αποκτήσω κάποια στιγμή!
    Μέχρι τότε εύχομαι να ανοίγει τα πανιά του και να ταξιδεύει όλο και πιο μακριά!
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια Μαρακι μνου!
      Να εισαι παντα καλα!

      Διαγραφή
  6. Κική εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου "Τα λάφυρα της ψυχής μου" να είναι καλοτάξιδα!! Είναι πολύ όμορφος ο τρόπος που μας μίλησες για το βιβλίο σου. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει και συνέχεια μιας και ο τρόπος γραφής σου είναι μοναδικός! Να έχεις πάντα ανοδική πορεία στην ζωή σου γιατί το αξίζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ ολόψυχα για τα καλά σου λόγια! Να είσαι πάντα καλά, δημιουργικός και ευτυχισμένος!

      Διαγραφή
  7. Moυ αρέσει πολύ που το αγαπάς και το υπερασπίζεσαι σαν να είναι παιδί σου.
    Η εξομολόγησή σου με συγκίνησε πολύ και μπράβο σου για την διεισδυτική σου ματιά και την αγάπη σου στον Άνθρωπο.
    Να είσαι καλά Κική μου και να αξιωθείς και σε άλλες "γέννες" (πάντα θεωρούσα τη συγγραφή ενός βιβλίου, έναν τοκετό. Με τις οδύνες και τις χαρές που μπορεί αυτός να φέρνει στον συγγραφέα)...
    Καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για τα καλά σου λόγια! Να είσαι πάντα καλά εύχομαι! Φιλάκια πολλά πολλά! <3

      Διαγραφή
  8. Το κτητικό «μου» στον τίτλο, και να μην υπήρχε, θα εννοούνταν, μιας και τίνος ψυχής θα ήταν τα λάφυρα παρά της ποιήτριας; Το ζήτημα είναι το κατά πόσο αυτά τα Λάφυρα μπορούν να διαμοιραστούν με το αναγνωστικό κοινό, το οποίο ή θα τα κάνει Λάφυρά του ή θα τα απορρίψει. Πάντως η φωνή της ψυχής, δεν ξέρω αν δύναται να φρενάρει, οφείλει όμως να μην σιωπά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα αγαπητέ Σταμάτη.
      Τα Λάφυρα σε καμία περίπτωση δεν είναι της ποιήτριας, είναι των ανθρώπων που την έμπνευσαν και των ανθρώπων που ευελπιστεί να τα αγαπήσουν και να δουν δικά τους κομμάτια μέσα.
      Να είσαι καλά και να έχεις μία όμορφη εβδομάδα!

      Διαγραφή
  9. Πραγματικά πρόκειται για μια γέννα ...
    Να καμαρώνεις για το παιδί σου λοιπόν!
    Άντε ...και πολύτεκνη! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα
      ωραια ευχη! :)

      ευχαριστω πολυ αγαπημενη μου!
      φιλακια πολλα πολλα

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να